என்னைக் கொஞ்சம் எடுத்துக் கொள் -1

வேகமாக ஓடி வந்த  நான் சட்டென கால்தட்டி இடறி கீழே விழப் போனேன்.  என் கால் இடறிய வேகத்தில் எனது  இரண்டு கைகளையும் தரையில் ஊன்றி விழுதலில் இருந்து பலமாக அடிபடாமல் என்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளும் முயற்சியில் அகலமாக விரித்துக் கொண்டு சரியப் போன வேளையில்... என் கட்டுப்பாட்டை இழந்து எதிரே வந்து கொண்டிருந்த நிருதி மாமா மேல் போய் மோதினேன் ..!!
கையில் மொபைலை வைத்து நோண்டிக் கொண்டே குனிந்தபடி வந்த நிருதி மாமா இறுதி கணத்தில் என்னை உணர்ந்து சுதாரித்துக் கொள்ளும் முன், பாய்ந்து வந்த காளை போல அவரை நான் ஒரே முட்டாக முட்டித் தள்ளி விட்டேன். !!

அவ்வளவுதான். அவரை இடித்துத் தள்ளி விட்டு நான் இடது பக்கத்தில் சரிந்து விழுந்தேன். நிருதியும் அவருக்கு இடது பக்கத்தில் வரிசையாகப் போடப்பட்டிருந்த சேர்கள் மீது போய் மோதி தடுமாறி கீழே விழுந்தார்.. !!

எனக்கு எங்கு அடிபட்டது என்றுகூட நான் கவனிக்கவில்லை. என் ஈரக்குழை எல்லாம் நடுங்க, நான் பதறி எழுந்து நின்றேன். எனக்கு பேசக்கூட வார்த்தை வரவில்லை.
நான் அதிர்ச்சி நிறைந்த முகத்துடன் அவரைப் பார்த்துக் கொண்டு மிரண்டு நின்றேன்.. !!

 விழுந்து பின் கையூன்றி தடுமாறி எழுந்த நிருதி மாமா முதலில் மண்டையைத்தான் தேய்த்துக் கொண்டார். பின் சேர்களுக்கடியில் கிடந்த அவரது மொபைலை தேடி எடுத்தார். அதை துடைத்து அமுக்கிப் பார்த்து விட்டு நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்தார்.. !! அந்தக் கண்களில் தெரியும் எரிமலைத் தணலைத் தாங்க முடியாமல் பயத்தில் உடல் விதிர்க்க பின்னுக்கு நகர்ந்தேன்.. !!

'ஸாரி.. ஸாரி.. !' என்று மனதுக்குள் கதறிக் கொண்டிருந்தேன். ஆனால் ஒரு எழுத்து கூட என் தொண்டையை தாண்டி வெளியே வரவில்லை. என் கண்கள் நீர் கோர்த்துக் கொண்டது.

அடுத்தது என்ன நடக்கும் என்பதை நான் ஓரளவு யூகித்தே இருந்தேன். அதிலிருந்து தப்பிக்க ஏதாவது வழி இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன். ஆனால் பயம் என்னை எஙகும் நகர விடவில்லை.. !! இதற்கிடையில் என்னைத் துரத்திக் கொண்டு வந்த வாண்டு சுரேஷ் போன இடம் தெரியவில்லை.. !! ஆனால் வேறு சிலர் எங்களை சுற்றி கூடியிருந்தது எனக்கு கொஞ்சம்  மன பயத்தை போக்கியது.. !!

அவர் எதுவுமே பேசவில்லை. நேராக என் முன்னால் வந்து நின்றார். நான் அவர் கண்களைப் பார்த்து அஞ்சி நின்றேன். ஒரு நொடியில் அவர் வலது கை உயர்ந்து சாட்டை போல சுழன்றது.
''பளீர்.. !!'' என என் கன்னத்தில் ஓங்கி ஒரு அறை விட்டார். அவ்வளவுதான் எனக்கு கண்கள் இருட்டிக் கொண்டு வந்தது.  கண்களுக்குள் மின்மினிகள் கூட்டம் கூட்டமாக பறக்கத் தொடங்கியது.. !! நிலை தடுமாறி கீழே விழப்போய் எதன் மேலோ முட்டிக் கொண்டு நின்றேன்.. !!

யாரோ அவரை தடுத்தார்கள். என்னமோ திட்டினார்கள். எனக்கு எதுவும் தெரியவில்லை.. !! என்னை யாரோ தொட்டு அணைத்து என் கன்னம் தடவி என் தோளில் கை போட்டு என்னை அழைத்துக் கொண்டு போனது மட்டும் தான் எனக்கு தெரிந்தது.. !!

என்னைப் பற்றி.. !! நான் நந்தினி பிரியா.. !! எம் எஸ் ஸி பர்ஸ்ட் இயர்.. !! இந்த நிருதி, என் பெரிய அத்தை மகன்.. !! எனக்கு முறைப்பையன் என்றாலும் இன்றுவரை நான் அவரிடம் சரியாக பேசியது கூட கிடையாது.. !! செரியான கோபக்காரன், முசுடு எனப் பெயர் வாங்கியவர்.. !! அவரிடம் நேரில் நின்று பேச அவரது அக்காளே பயப்படுவாள்.. !!

இன்று எங்கள் ஒன்று விட்ட உறவுப் பெண் ஒருத்தியின் நாளைய பூப்புனித நீராட்டு விழாவுக்காக இந்த வீட்டில் ஒன்று கூடியிருக்கிறோம். நாங்கள் இருப்பது எல்லாம் சொந்த பந்தங்களுடன் ஒரே ஊருக்குள்தான்.. !!

வசந்தி அக்கா ஓடி வந்து என்னைக் கேட்டாள்.
''என்னடி தம்பி உன்னை அடிச்சிட்டானா.. ??''

 இவள்தான் அவரது உடன் பிறந்த அக்கா.
இவளது மூத்த பையன்தான் என்னை துரத்திக் கொண்டு வந்த வாண்டு சுரேஷ். அவனிடமிருந்து விளையாட்டாக தப்பிக்க ஓடி வந்துதான் நிருதி மாமா மேல் முட்டிக் கொண்டேன். ஆனால் அதற்கு எந்த வகையிலும் அவர் காரணமே இல்லை. தப்பெல்லாம் என்னுடையதுதான்.. !!

மெதுவாக தலையை ஆட்டினேன்.
'' ம்ம்.. !!''
என் அழுகை ஓய்ந்து விட்டிருந்தது. ஆனால் அடிபட்ட கன்னம் மட்டும் இன்னும் தீயாக எரிந்து கொண்டிருந்தது.!
'' எங்க அடிச்சான்.. ??'' என்னை லேசாக அணைத்தபடி என் கன்னம் தொட்டு வருடினாள். ''பரதேசி எப்படி அறைஞ்சிருக்கான் பாரு.. ?? ஒரு சின்ன பொண்ணுணு கூட பாக்காம.. ?? அவன.. ?? ரொம்ப வலிக்குதா.. ??''
''இல்லேக்கா.. !!'' நான் சமாளித்துக் கொண்டு சொன்னேன்.
''அவன் சின்ன வயசுலருந்தே அப்படித்தான்டி ரொம்ப மொரட்டு தனமா வளந்துட்டான். நானே இப்பக்கூட அவன்கிட்ட பேசனும்னா ஒரு பத்தடி தள்ளி நின்னுதான் பேசுவேன்.. !! என்னைலாம் அவன் அடிச்சதே இல்ல. ஆனாலும் அவன பாத்தாலே எனக்கு பயம் வந்துரும்.. !! என்னடி பண்றது.. ?? அவன எப்படி சரி பண்றதுனே யாருக்கும் தெரியல.. !!''  என் கன்னம் வருடிக் கொண்டே சொன்னாள்.
''ம்ம்.. பரவால்லக்கா..  நான் ஒரு அடியோட தப்பிச்சேனே அதுவே பெரிய விசயம்.. !!'' சொல்லி விட்டு நான் லேசாக சிரித்தேன்.
''பார்ரீ.. கன்னத்துல விரல் பதியற மாதிரி அறை வாங்கிட்டு அதையும் சிரிச்சிட்டே சொல்றா.. ?? '' என்றாள் வசந்தி அக்கா.. !!

அன்றைய மாலை நேரத்து பேச்சு பெரும்பாலும் என்னைப் பற்றியதாகத்தான் இருந்தது. நிருதி மாமாவிடம் நான் வாஙகிய ஒரு அறைக்காக நிறைய பேர் என்னை அழைத்து அக்கறையாக பேசினார்கள்.. !! ஆறுதல் சொன்னார்கள்..!! என்  பெரிய அத்தை என்னைக் கொஞ்சி என் கன்னத்தில் முத்தமெல்லாம் கொடுத்து தன் மகன் அடித்ததற்காக மன்னிப்பு கேட்டு என்னை சமாதானம் செய்தாள்.. !!

ஆனால் எனக்கு என் நிருதி மாமா மேல் ஏனோ கோபமே வரவில்லை.
' தப்பு என் மேல தானே..?  பாவம் அவருக்கு எங்கே அடி பட்டதோ.. ? மண்டையை எல்லாம் தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாரே..? அதை பற்றி யாருமே அவரிடம் விசாரிக்கவில்லையே.. ? என்னை அறைந்து அவர் கெட்ட பெயர் வாங்கிக் கொண்டாரே.. !' என்றுதான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.. !!

இரவு ஒன்பது மணி இருக்கும். நான் அப்போதுதான் என் வீட்டுக்கு போய் விட்டு வந்து கொண்டிருந்தேன். சீர் வீட்டு பக்கத்தில் போனபோது எனக்கு பின்னால் இருந்து..
'' ஏய்ய்.. !!'' என்ற நிருதி மாமா குரல் கேட்டது.
சட்டென திரும்பி பார்த்தேன். என் பக்கத்தில் வந்திருந்தார். அவரை பார்த்த உடனே நான் உச்சா போய்விடுவேன் போலிருந்தது. என் அடி வயிற்றில் அப்படி ஒரு பயம்.. !!

''உங்க பெரிய அத்தைய பாத்தியா.. ??'' எனக் கேட்டார்.
''ம்ம்.. உ.. உள்ள இருந்தாங்க.. !!'' தடுமாறிக் கொண்டு சொன்னேன்.
'' வீட்டு சாவி வேணும். போய் வாங்கிட்டு வா.. !!'' என கட்டளை போல சொன்னார்.

நான் பதில் கூட சொல்லாமல் வீட்டுக்குள் ஓடினேன். நாளைய சமையலுக்கான வேலையில் ஈடுபட்டிருந்த  என் பெரிய அத்தையை தேடிப் பிடித்து,
''நிரு மாமா வீட்டு சாவி வாஙகிட்டு வரச்சொல்லுச்சு.. !!'' என்றேன்.
''எங்கருக்கான்.. ??''
''வாசல்ல நிக்குது.. !!''
''நீயே குடுத்துர்ரியா.? அத்தை கை வேலையா இருக்கேன்.. ??''
''ம்ம்... குடுங்க.. !!''
அத்தை சாவியை எடுத்து கொடுத்தாள்.
''பாத்து தங்கம். அவன் கைல குடுத்ததும் நீ ஒடியாந்துரு. மறுபடி அடிச்சாலும் அடிப்பான்..!!''
''இல்லத்த. தப்பு என் பேர்லதான். நான்தான் மாமாவ தள்ளி விட்டுட்டேன்.. !!'' எனச் சொல்லி விட்டு வெளியே போய் தெருவை பார்த்தபடி நின்றிருந்த நிருதி மாமாவிடம் சாவியை நீட்டினேன்.
வாங்கியவர் என் முகம் பார்த்து,
''சாப்பிட்டியா ??'' எனக் கேட்டார்.
''ம்ம்.. !!'' தலையை ஆட்டினேன்.
''எனக்கு பசிக்குது வந்து சாப்பாடு போடு வா.. !!''
நான் திகைத்தேன்
''நானா.. ??''
''ஏன்.. அதெல்லாம் நீ செய்ய மாட்டியா.. ??'' குரல் திடமாக இருந்தது.
''செ.. செய்வேன்.. எங்கம்மாகிட்ட போய் சொல்லிட்டு..... ''
''நானே சொல்றேன் வா.. !!'' என்றவர் சட்டெனத் திரும்பி சீர் வீட்டுக்குள் போனார். நான் அவர் பின்னால் லேசான தயக்கத்துடன் போனேன். என் அம்மாவிடம் போய் என்னை உணவு பறிமாற அழைத்து போவதாக சொன்னார். என்னை எலலோரும் வாயை திறந்த படி பார்த்தனர்.. !!

நானே முந்திக் கொண்டு சொன்னேன்.
''வாங்க மாமா.. நான் போட்டு தரேன்.. !! அத்தை என்னென்ன செஞ்சி வெச்சிருக்கிங்க.. ??'' என்று நான் அத்தையை கேட்டேன்.
அத்தை நிருதி மாமாவிடம் கேட்டாள்.
''ஏன்டா.. ஒரு சின்ன பொண்ணுன்னுகூட பாக்காம இப்படியா அறைவ.. ? அவ கன்னத்த கொஞ்சம் பாரு எப்படி செவந்து போய் இருக்குனு.. மனுஷானாடா நீ.. ??''
''அத்தே பேசாம இருங்க.. !!'' நான் பதறினேன் ''தப்பு என் மேலதான் மாமா மேல ஒரு தப்பும் இல்ல.. ? மாமாக்கு மண்டைல எல்லாம் கூட அடி பட்றுச்சு தெரியுமா.. ?? ஆனா அதை பத்தி யாருமே கேக்க மாட்டேங்கறிங்க.. ?? மாமாவ திட்டாதிங்க.. !! வாங்க மாமா.. !! நான் சாப்பாடு  போட்டு தரேன்.. !!'' என நான் சிரித்தபடி அத்தையை அடக்கி மாமாவை அழைக்க, அவரே என்னைக் கொஞ்சம் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தார். பின் யாரையும் திரும்பி பார்க்காமல்..
''வா.. !!'' என்று விட்டு வெளியே போனார்.

என்னென்ன செய்து வைத்திருக்கிறேன், அதை எப்படி எப்படி பறிமாற வேண்டும் என்றெல்லாம் என்னிடம் சொன்ன என் அத்தை யாரையாவது துணைக்கு அழைத்துக் கொண்டு போகச் சொன்னாள். ஆனால் அந்த நேரத்தில் எனக்குத் துணையாக வரக் கூடியவர் யாரும் இருக்கவில்லை.  நானும் யாரையும் துணைக்கு அழைத்துக் கொள்ளவில்லை.. !!
''எங்க  மாமாகிட்ட எனக்கு பயம் எல்லாம் எதுவும் இல்ல.. !'' எனச் சொல்லி விட்டு போனேன்.. !!

அடுத்த தெருவில்தான் என் அத்தை வீடு. நான் வீட்டில் நுழைந்த போது டிவி முன்னால் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தார் மாமா. !!  என்னை நிமிர்ந்து கூட பார்க்கவில்லை.. !!

''சாப்பாடு போட்டுட்டு வரட்டுமா மாமா.. ??'' என்று  மெதுவான தயக்கத்துடன் கேட்டேன்.
'' ம்ம்.. !!'' என்றார்.

நான் சமையலறைக்குள் போய் ஒரு தட்டில் உணவை போட்டு குழம்பு பொறியல் தண்ணீர் எல்லாம் எடுத்துக் கொண்டு போய் டேபிள் மீது வைத்தேன்.. !!
எல்லாம் எடுத்து வைத்து..
''சாப்பிடுங்க மாமா.. !!'' என்றேன்.
என்னை திரும்பி பார்த்தார்.
'' நீ போ.. !!''
'' இல்ல.. மாமா.. இருக்கேன்.. !! நீங்க.. சாப்பிடுங்க.. !!'' தடுமாற்றத்துடன் சொன்னேன்.

  எதுவும் பேசாமல் எழுந்து அறைக்குள் போனார். திரும்பி வந்த போது அவர் கையில் ஒரு பிரான்டி பாட்டிலும், டம்ளரும், ஒரு சிப்ஸ் பாக்கெட்டும் இருந்தது.. !!

''போகலியா நீ.. ??'' என்று கேட்டார்.
''இ.. இல்ல.. மாமா.. நீங்க சாப்பிட்டப்பறம் எல்லாம்.. எடுத்து வெச்சிட்டு... ''
''அப்படியா.. ??'' சிரித்தார்.
''ம்ம்..!!'' தயக்கத்துடன் அவரையே பார்த்தேன்.
''நான் குடிக்கறேன்டி.. !!'' என்றார்.
''பரவால்ல மாமா.. குடிச்சுக்கோங்க.. !!''

சேரில் உட்கார்ந்து டீ பாயை இழுத்துப் போட்டு அதன் மேல் கிளாஸை வைத்து விட்டு பாட்டில் மூடியை திருகினார்.
''யாருகிட்டயாவது சொல்லுவ.. ??'' என்று என்னைப் பார்த்தார்.
''ம்கூம்.. !!'' உடனே மறுத்தேன்.
''கொன்னுருவேன்.. !! அந்த ப்ரிட்ஜ்ல பெப்சி பாட்டில் இருக்கும் பாரு.. !! எடுத்துட்டு வா..!!'' என்றார்.  

அதை எடுத்து கொடுத்தவுடன் ஓடி விடலாமா என்கிற ஒரு பய உணர்வு தோன்றி என்னைத் தடுமாற வைத்தது.. !! என்ன செய்வதென புரியாத பய உணர்விலேயே ப்ரிட்ஜில் இருந்த பெப்சியை எடுத்து போய் அவரிடம் கொடுத்தேன்.. !!

வாங்கிக் கொண்டு,
''இருக்கியா.. போறியா ??'' என்று என்னை நிமிர்ந்து பார்த்துக் கேட்டார்.
''இ.. இருக்கேன்.. !!''
''என்னைக் கண்டா பயமா இருக்கா.. ??''
''இ.. இல்.. இல்ல.. மாமா.. ''
''அப்பறம் ஏன் என்னை கண்டா மெரண்டு மெரண்டு ஓடுற.. ?? உக்காரு.. !!''

நான் தயங்கிவிட்டு சோபாவில் உட்கார்ந்தேன். அவர் பக்கத்தில் இருந்த டிவி ரிமோட்டை தூக்கி என்னிடம் வீசினார்.
''ம்ம்.. என்ன புடிக்குதோ போட்டு பாரு.. !!'' 

 டம்ளரில் ஊற்றிய பிராண்டியில் பெப்சியைக் கலந்து எடுத்து அப்படியே வயிற்றுக்குள் அனுப்ப, நான் விரித்த கண்களை மூடாமல் அவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.. !!

முள் குத்திய ரோஜா -1

'' ஹலோ.. என்னைத் தெரியல.. ?'' என்று என்னைப் பார்த்துக் கேட்ட  அந்தப் பெண்ணை நான் வியப்புடன் பார்த்தேன். 

அவள் கண்கள் என்னை ஆவலாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தன. என்னுடன் அவள் பல நாட்கள் பழகியவள் போல.. என் முன்னால் எனக்கு நெருக்கமாக நின்று உதட்டில் தவழும் புன்னகையுடன் கேட்டாள்.. !!

நான் குழப்பத்துடன் அவளை உற்றுப் பார்த்தேன். 

அவள் முகத்தில், என்னிடம் அவளுக்கு இருக்கும் உரிமையை பறை சாற்றுவது போல அப்படி ஒரு மலர்ச்சியும்.. கனிந்த அன்பும் தெரிந்தது. ஆனால் எனக்குத்தான் அவள் யாரென்று தெரியாமல் மூளை குழம்ப யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.. !!

'' ஸ்ஸாரி...'' எனத் தடுமாறியபடி அவள் கழுத்தில் அவளது அடையாளத்தை தேடினேன்.

 ஒரே ஒரு தங்கச் சங்கிலி மட்டும்தான் இருந்தது. தாலி என்கிற அடையாளம் தென்படவில்லை.. !

'' ம்ம்.. ! சரிதான்.. என்னையெல்லாம் உங்களுக்கு சுத்தமா நாபகமில்லேனு தெரியுது.. !'' எனச் சிரித்த அவளின் ஈர  இதழ்கள் கவர்ச்சியாய் இருந்தது. மெலிந்த அந்த இதழ்கள் மிகவும் க்யூட்டாக இருந்தன.

நீள் வட்ட முகம் கொண்ட இவ்வளவு அழகான ஒரு பெண்ணுக்கு என்னைத் தெரிந்திருக்கும் போது எனக்கு மட்டும் எப்படி இவளை தெரியாமல் போனது.. ??

இவள் என்னுடன் படித்தவளா.  ? என் வகுப்பா..? இல்லை என் ஊர்.. உறவுக்காரியா.. ?? சில நொடிகளில் எல்லா வகையிலும் யோசித்தும் அடையாளம் தெரியாமல் குழப்பித் தவித்தேன்..!!

'' மிஸ்.. உங்க நேம்.. ?''

'' நிலாவினி.. !! '' வெகு இயல்பாக சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.

'' நிலாவ்வினி.. ???? நைஸ் நேம்.. பட்... ''

'' புரியுது. உங்களுக்கு என்னை அடையாளம் தெரியலேன்னு..! இட்ஸ் ஓகே.  ரொம்ப போட்டு உங்க பிரெய்ன குழப்பிக்காதிங்க.. !!''

'' ஸ்ஸாரி.. ! நெஜமா எனக்கு தெரியல. நீங்க யாருனு சொன்னிங்கனா.. ?''

'' இட்ஸ் ஓகே. ! அதை இப்படி நின்னுட்டேதான் பேசணுமா. ? வாங்களேன் ஒரு காபி சாப்பிட்டே பேசலாம்..'' என்றாள்.

இவ்வளவு தூரம் உரிமை உள்ளவளா..? யாராக இருக்கும்.. ? என் மனைவியின் தோழியோ.. ? இல்ல உறவுக் காரியோ.. ??

மெதுவாக தலையாட்டி விட்டு.. அவளுடன் இணைந்து நடந்தேன். மெரூன் கலரில் இருந்த அவளின் சுடிதார் துப்பட்டா அவள் நடக்கையில் என் மீது வந்து இயல்பாகப் பட்டு விலகியது.. !!

மாலை நேரம் என்றாலும் இன்னும் சூரியன் மறையவில்லை என்பதால் அந்த ரெஸ்டாரண்ட் கொஞ்சம் கூட்டம் குறைவாக இருந்தது. ஒரு ஓரமாகச் சென்று எதிரெதிரே அமர்ந்தோம். 

அவள் மீதிருந்த வியப்பு எனக்கு இன்னும் குறையவில்லை. இரண்டு காபிகளுக்கு மட்டும் ஆர்டர் கொடுத்து விட்டு நான் அவளைப் பார்த்தேன்.. !! 

 பளிச்சென இருந்த அவள் முகம் அவ்வளவு அழகாக இருந்தது. அந்த முகத்தை உற்றுப் பார்த்த போது என் மூளையில் அவள் முகம் எஙகோ ஒரு மூலையில் பதிவாகி இருப்பதை என்னாலும் உணர முடிந்தது. ஆனால்.. எங்கே என்றுதான் தெரியவில்லை.. !!

நிலாவினி.. !! 

பெயர் மட்டும் அல்ல.. அவளும் அழகாகத்தான் இருக்கிறாள்.. !! ஆனால் யாரிவள்.. ?? என்னை நன்றாக தெரிந்ததைப் போல பேசுகிறாள். பழகுகிறாள்.. !! ஆனால் எனக்கு இவளை சுத்தமாகத் தெரியவில்லை.. !!

நிலாவினி.. ஒரு ஐந்தடி உயரம்தான் இருப்பாள் போலிருந்தது. அதற்கும் குறைவான உயரமாக இருக்கவும் வாய்ப்பிருக்கிறது. இளமையான தோற்றம். அவளின் கூடுதல் நிறத்தை பளிச்சென எடுத்துக் காட்டும் விதமாக மெல்லிய ரோஸ் நிற இதழ்கள். சின்னக் கண்கள். அளவான நெற்றி. இரண்டு புருவங்களுக்கு இடையில் குட்டி பொட்டு. காதில் தொங்கும் அழகான கம்மல்கள். சுருட்டை முடி.. !! 

கவர்ச்சியான இதழ்களுக்கு மேலே கூரான நாசி. அழகான பல் வரிசை.  பச்சை நரம்புகளின் வரிகளை காட்டும் அழகான கழுத்து. கழுத்தில் ஒற்றை செயின்.  தொண்டைக்குழி மிக அழகு. சற்று உள் அமுங்கி.. தட்டையாகப் படர்ந்த நெஞ்சு. அதன் இரண்டு பக்கத்தில் குபுக்கென விரிந்து அதிரடியாய் புடைத்து நிற்கும் இரண்டு இளமையான பெண்மைக் கலசங்கள். அந்த கலசங்களின் எழுச்சியில் தளர்ச்சி இருப்பது போல் தெரியவில்லை.  அதனை மறைக்கும் நேர்த்தியான உடை அமைப்பு. எந்த ஒரு ஆணையும் அடித்து வீழ்த்தும் அழகு அவளின் பெண்மையிடம் இருந்தது.. !!

'' என்ன அப்படி ஒரு ஆராய்ச்சி.. ? என்னை யாருனு தேடிட்டு இருக்கிங்களா.. ?'' ஈர இதழ்கள் மலர, அவள் செய்த புன்னகையில் என தடுமாற்றத்தை என்னால் மறைக்க இயலவில்லை.. !!

'' ம்ம்.. ஆமா.. எவ்வளவு யோசிச்சாலும் நீங்க என் மூளைல ஸ்கேன் ஆக மாட்டேங்குறிங்க.. ''

மெல்லிய புன்னகை காட்டினாள். அவளது இரண்டு கைகளையும் டேபிள் மீது மடக்கி வைத்து தனது அழகான இளம் கொங்கைகளை அதன் பின்னால் ஒளித்தாள். 

உடலை குனிந்து சிறிது முன்னால் வந்தாள்.. !!
'' உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகிருச்சு இல்ல.. ?''

'' ம்ம் '' தலையை ஆட்டினேன்.

'' எத்தனை குழந்தைங்க.. ?''

'' ரெண்டு பசங்க.. ''

'' என்ன படிக்கறாங்க.. ?''

'' பர்ஸ்ட் ஒண்ணு.. எல் கே ஜி ஒண்ணு.. ! உங்களுக்கு.. ?''

குனிந்து சிரித்தாள்.
'' ம்ம்.. சொல்லுங்களேன் பாப்போம் இவ்வளவு நேர ஆராய்ச்சில.. என்னை பத்தி என்ன கணிச்சிருக்கீங்க.. ?''

'' நத்திங்.. ! நீங்களா சொல்லிடறது பெட்டர்.. !!'' நானும் குழப்பம் விலகாமலே அவள் கண்களைத் பார்த்தபடி மெலிதாகப் புன்னகைத்தேன்.

மெல்லக் கண் சிமிட்டிச் சிரித்தாள். 

என் மீது அவள் வீசிய பார்வையும் என்னிடம் அவள் காட்டிய புன்னகையும், இப்போதும் எனக்கு நெருக்கமான ஒரு உணர்வை தோற்று வித்தது.. !!

'ச்சே.. போன ஜென்மத்தில் இவளை எங்காவது காதலித்து தொலைத்து விட்டோமோ..?'

காபி வந்தது.  

புன்னகை மாறாமலே காபியை எடுத்து பருக ஆரம்பித்தாள். 

நான் காபியை எடுக்காமல் அவள் சொல்லப் போகும் பதிலுக்காகக் காத்திருந்தேன்.

'' ம்ம்.. என்னைவே சைட்டடிச்சது போதும். காபியை எடுத்துக்கோங்க.. '' சிறிது காபியை பருகியபின் என்னைப் பார்த்துக் கொஞ்சம் கேலியாகச் சிரித்தபடி தன் கையில் இருந்த காபி கப்பை மேஜை மீது வைத்தாள்.

நான் கொஞ்சம் அசடு வழிந்தேன். இளித்தபடி அவள் முகத்தில் இருந்த பார்வையை மாற்றி காபியை எடுத்தேன்.
'' ஸ்ஸாரி...''

'' ம்ம்.. ! நான் எப்படி இருக்கேன்.. ??'' அவள் உதட்டில் குறும்புப் புன்னகை.

முன் பின் பழக்கமில்லாத எந்தப் பெண் இப்படிக் கேட்பாள். ?
'' ஸாரி.  நான் உங்களை சைட் அடிக்கலே. யாரு இந்த அழகினு யோசிச்சிட்டிருக்கேன்.. ''

'' ஓஹ்.. '' சிரித்து முன்னால் மடங்கினாள் ''ஸோ நான் அழகா இருக்கேன்.. ?''

'' யெஸ்ஸ்.. ''

''ரொம்ப அழகா.. ?''

'' உண்மைய சொன்னா.. ம்ம்ம்ம்.. அதை எப்படி சொல்ல.. ? சான்ஸே இல்ல.. அவ்ளோ அழகு. !'' எனக்குள் ஆண்மையின் தாக்கம் அதிகரிக்கத் தொடங்கியது.

'' ஆஹ்ஹாஹ்.. !!'' அவள் சிரிப்பில் அவளின் நெஞ்சு மெல்லக் குலுங்கியது.  

முகத்தில் வெட்க ரேகை பரவி.. உடனே மறைந்தது. உதடுகள் வாய்க்குள் ஒளிந்து பின் மீண்டன. அவள் கண்கள்......

'ச்ச.. என்ன இது.. ? நான் இப்படி மாறி விட்டேன். என்னைப் பற்றி அவள் என்ன நினைப்பாள்.?' ஆனால் என் தொடைகளுக்கு இடையில் உஷ்ணம் பரவ ஆரம்பித்தது. என் ஆண்மை அதிக ரத்த ஓட்டத்தை அடைந்தது. !! என் தொடைகளை சற்று அகட்டி பின் இணைத்தேன்.. !!

'' பட்.. இந்த அழகான பொண்ணு யாருங்கற கேள்விதான் என் மண்டையை கொடையுது.. தெண்ண மரத்து வண்டு மாதிரி.. !!'' எனச் சொல்லி விட்டு மெதுவாக காபியை உறிஞ்சினேன்.. !!

'' ச்சோ ஸ்வீட். உங்க வொய்ப் வெரி லக்கி. ம்ம்.. என்னைப் பத்தி தெரியாமலா போய்ட போகுது.. ? நொ வொர்ரி.. !! செமையான பொண்ணு ஒருத்தி உங்க முன்னால உக்காந்து உங்களுக்கு கம்பெனி குடுத்திட்டிருக்கா. வித் காபி.. !! எவ்வளவு ஜாலியா கல்லை வறுக்கலாம்.. ? அதை விட்டுட்டு தெண்ணை மரம்.. வண்டு.. தவக்களை எல்லாம் தேவையா. ?'' என்று சிரித்தாள். மீண்டும் காபி கப்பை எடுத்து உதடுகளுக்கு இடையில் கொடுத்தாள்.

'' இல்ல... இந்த அழகி யாருங்கறது தெரிஞ்சிட்டா அதுக்கு தகுந்த மாதிரி பேசலாம்.. ''

'' ம்ம்.. ! இந்த அழகியை விட மாட்டிங்க போல.. ?''

என்னடா வம்பு என்று தோன்றியது எனக்கு. அவளை தவறான பெண்ணாகவும் நினைக்க மனம் வரவில்லை. 

'' ப்ளீஸ்...'' என்றேன்.

காபியை உறிஞ்சி விட்டு கீழே வைத்தாள். அவள் கைகள் இரண்டையும் இணைத்து எனக்கு நேராக வைத்தாள். லேசாக முன்னால் வந்து கேட்டாள்.
'' சித்ரா நாபகமிருக்கா.. ?''

'' சித்ரா.. ?? ம்ம்ம்ம்.. !! எந்த சித்ரா.. ??''

'' எத்தனை சித்ரா தெரியும் உங்களுக்கு.. ??''

'' சிங்கர் சித்ரா தவிர.. வேற யாரும் நாபகமில்லே.. !!''

'' ஸோ ஸேடு..! அவ கேள்விப் பட்டானா.. ரொம்ப ரொம்ப பீல் பண்ணுவா.. ?''

'' எவ.. ? ஸாரி.. ! யாரு..?''

'' சித்ரா.. ! மை ஸிஸ்டர். என் அக்கா.. !''

'' வெரி ஸாரி.. ! நெஜமா.. எனக்கு நாபகம் வரல..! இன்னும் கொஞ்சம் தெளிவா.. புரியற மாதிரியே சொல்லிருங்களேன்.. ப்ளீஸ்.. '' என்றேன்.

அவளது அக்கா யாரெனத் தெரியாமல் தவிப்பது எனக்கு கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது.

'' ஓகே.. ! ஒன் செக்.. !!'' என்று விட்டு அவளது பர்ஸை எடுத்து ஜிப் பிரித்தாள்.

 நான் அவளது விரல் அசைவுகளையே ஆர்வம்கப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். பர்ஸில் இருந்த தனது மொபைலை எடுத்தாள். அவளின் வெண்டை விரலால் பேட்டர்ன் வரைந்தாள். சரக் சரக்கென தள்ளி விட்டு கேலரியில் இருந்த அந்த போட்டோவைக் காட்டினாள். !!

'' ஸீ.. சித்ரா.. !! மை ஸ்வீட் ஸிஸ்டர்.. !!''

அதை வாங்கிப் பார்த்த எனக்கு கண்ணைக் கட்டியது .. !!