மகிழ் வதனி -4

புடைத்துக் கொள்ளுமளவுக்கு.. நடு மண்டையில் கொட்டு வாங்கிய நான்.. அதைச் சத்தமின்றி தேய்த்துக் கொள்வது தவிற.. எனக்கு வேறு வழியில்லை.. !!

'ஆ..!!' என்று நான் ஒரு சிறு ஒலி எழுப்பினாலும்.. அது ஒரு வீர ஆண்மகனுக்கு அழகாக இருக்காது..!!

என் தேவியின் கோபம் தனிய.. என்னைக் கொட்டி விட்டாள். நான் மென்னகை புரிந்தவாறு அவள்... வலக்கரம் பற்றினேன்.!
''உட்கார் தேவி..!!''

''மன்னிக்கவும்.. ஏதோ ஒரு கோபத்தில்...'' உடனே அவள் குழைந்து விட்டாள்.

தன் பட்டாடை என் தோளில் தவழ.. என்னை உரசிக் கொண்டு உட்கார்ந்தாள்.
''வலிக்கவில்லையா.. இளவரசே..?''

''ஒரு பூச்செண்டு மோதி.. வலி எடுக்கிறதென்றால்.. அது ஒரு வீரனின் மண்டையாக இருக்காது..!!'' அவளது நறுமணத்தில் நான் என்னை மறந்தேன்.

அவள் வலக் கரம் என் கையில் இருக்க.. இடக்கரம் கொண்டு என் உச்சியைத் தேய்த்து விட்டாள்.
''என்னை மன்னிக்க வேண்டுகிறேன் இளவரசே..!! நான் ஏன்.. அப்படி கோபப்பட்டேன் என்பது எனக்கே புதிராக இருக்கிறது..!!'' கச்சினுள் அடங்கிய.. அவளின் இளம் முலை என் தோளில் அழுந்திப் பதிய.. அவள் என் தலை வருடியவாறு சொல்ல... என் இடக்கரத்தை அவள் மெல்லிடையில் போட்டு வளைத்தேன்.

''இவ்வளவு நேரம் தெரியாத வலி.. இப்போதுதான் தெரிகிறது..தேவி..!!'' என் முகத்தை.. அவள் மார்பின் பக்கத்தில் கொண்டு போனேன்.

''தயை கூர்ந்து மன்னியுங்கள் இளவரசே..!!'' அவள் கவனம் முழுவதும் என் தலை வருடுதலிலேயே இருந்தது.

என் கரம் அவள் இடை தழுவியதை அவள் உணரவில்லையா.. அல்லது.. அதை பெரிது படுத்தவில்லையா என்று தெரியவில்லை.
''வலி.. என் சிரசில் இல்லை தேவி..''

''பிறகு..??''

''நீ.. குடி கொண்டிருக்கும் என் இதயத்தில்..!!'' அவள் இடையை மெல்ல இறுக்கினேன்.

'' ஏன்..??''

'' ஏனோ...!!'' அவளின் முலைக் கச்சுக்கு மேற்புறம் இருந்த.. இடைவெளியில் மிளிர்ந்த.. தளிர் மேனியில் என் உதடுகளைப் பதித்து.. முத்தம் கொடுத்தேன்.

அடுத்த கணம்  அவள் பெண்மை விழித்துக் கொள்ள.. சட்டெனப் பின் வாங்கினாள். அவளைப் பின்வாங்க விடாமல்.. அவள் இடையை இறுக்கிப் பிடித்து.. அவளை மீண்டும் என் மேல் இழுத்து.. அணைத்தேன்.
''என் இதய வலியை.. உன்னையன்றி யார் போக்குவார் தேவி..!!'' செழுமை படர்ந்த.. அவளின் கன்னங்களுக்கு முத்தம் கொடுத்தேன்.

''இளவரசே.....''

''சொல் என் அன்பே..??''

''நான் முன்பே சொன்னதுதான்..! நான் தங்களுக்குரியவள்தான்.. ஆனால் கொஞ்சம் பொருமை காக்க வேண்டும்..!!'' மிகவும் மெலிதான குரலில் சொன்னாள்.

''அப்படியே...ஆகுக..!!'' என்றேன்.

அவளது திமிறல்.. அடங்கியது. என் மடியில் மெல்லச் சாய்ந்தாள்.
''ஆமாம்.. இந்த நேரத்தில்.. இங்கு என்ன செய்கிறீர்கள் இளவரசே..?''

''உன் பதில் என்னவோ..??'' அவளை நான் வினவினேன்.

''காதல் கொண்ட ஒரு பெண்ணின் உள்ளம் படும் பாட்டை.. அந்த வானத்து நிலவோடும்.. இந்த நந்தவனத்து மலர்களோடும் பகிர்ந்து கொள்ள வந்தேன்..!! வந்தால்...''

''ம்.. ம்ம்..!! வந்தால்..??'' அவளின் பூந் தளிர் மேனியின்  நறுமணத்தில்.. என் உள்ளம் களிப்புற... ஆண்மை அதில் ஆலிங்கனம் புரியத் தொடங்கியது.

''வந்த இடத்தில்...''

''வந்த இடத்தில்...??''

''தாங்களும்...!!''

''ஆம்.. நானும்..!! ஆனால் என் அன்பே.. நிலவோடும்.. மலர்களோடும் நான்.. என் காதலைப் பகிர்ந்து கொள்ள வரவில்லை..! என் மனதிற்கு உகந்த இடமாக.. சற்று உலாவ வந்தேன்.!!'' அவளது கருநிறக் கூந்தலை மெதுவாக தடவினேன்.

''தவறாகப் புரிந்து கொண்டீர்கள் இளவரசே..! நான்.. எனது காதலை பகிர்ந்து கொள்ள வரவில்லை. என் காதலை தங்களுடன் மட்டும்தான்..! ஆனால் நான் வந்தது.. என் உள்ளம் படும் பாட்டைப் பகிர்ந்து கொள்ளத்தானேயன்றி...'' என விளக்கமளித்தாள்.

''ஆ.. எவ்வளவு அழகாக.. பேசுகிறாய் அன்பே..! அருகில் வா.. அழகிய சொற்களை வழங்கும்.. அந்த அமுத வாய்க்கு.. நான் ஒரு முத்தம் வழங்க வேண்டும்..!!'' அவள் நாடியைப் பற்றி.. என் அருகில் இழுக்க முயற்சித்தேன்.

''ஆரம்பித்தாயிற்றா..??'' மெல்லச் சிணுங்கினாள்.

அப்போதுதான் நான்.. நினைவு வந்து.. அந்த நந்தவனத்தைச் சுற்றிலும் நோட்டம் விட்டேன். நான் என்ன பார்க்க விழைகிறேன் என்று பார்க்க... நான் பார்க்கும் திசையில் எல்லாம் அவளும் பார்த்தாள். பின்.. மெல்லக் கேட்டாள்.
''என்ன தேடுகிறீர்கள் இளவரசே..?''

''உனது மெய்க்காவல் படை..!!''

''மெய்க்காவல்......''

''ஆம்.. என்னைக் காண வரும்போதெல்லாம் நீ.. உன்னுடன் மெய்க்காவல் படையை அழைத்து வருவதாகச் சொன்னாயல்லவா..? அதுதான் எங்கே என்று தேடுகிறேன்..!!''

''ஆ.. இளவரசே... ஆனாலும் தாங்கள்... இவ்வளவு...'' என்று என் நெஞ்சில் குத்தினாள்.

''இவ்வளவு..??'' நான் குனிந்து.. என் மடியில் தவழ்ந்த அவள் நெற்றியில் முத்தம் கொடுத்தேன்.
''இவ்வளவு..??''

''போங்கள்..!!''

''இன்னும் வேண்டுமா..??''

''வேண்டும்  மட்டும் வாங்கிக் கொள்ளும் நாள்.. இன்னும் வரவில்லை என்றே கருதுகிறேன்..!!''

''காதலுக்கு உரிமை கோர வேண்டிய அவசியமில்லை.. என்றே நானும் கருதுகிறேன்..!!'' அவளின் தளிர் புஜத்தை.. மெதுவாகத் தடவி.. அழுத்தினேன்.

''உரிமையின்றி.. புரியும் காதல்.. ஒழுக்கத்தில் சேராது.. என்றும் கருத வேண்டும்..!!''

''உண்மை அதுவென்ற போதும்.. காதல் தலைப்பட்டால்.. காமுறுவதும்.. குற்றமாகாது..!!''

''எனில்..?? என்னை ஒழுக்கம் தவறச் சொல்கிறீர்களா.. இளவரசே..??''

''உரியவனிடம்.. உரிமைக்காக கொள்ளும் கலவி.. ஒழுக்கம் தவறுதல் அல்ல.. தேவி..!! மனமொத்த காதலில்.. காமுறுதல் இயல்பே..!! தாலி கட்டிக் கொண்டுதான் காமுற வேண்டும் என்பது... காதல் கொள்ளாத.. திருமண வைபோகத்துக்கு மட்டும்தான்..!!'' அவள் கூந்தலுக்குள் விரல் விட்டு.. அளைந்து விட்டேன்.

''எனில்.. தாங்கள்...''

அவள் கேள்வியின் நோக்கம் உணர்ந்து.. நான் மெல்லச் சொன்னேன்.
''அந்த வானத்து நிலவும்.. இந்த நந்தவனத்து மலர்களும்.. என்னை உன்மீது காமுற வைத்து விட்டன தேவி..!! என் குருதியில்.. சுடுநீர் கலந்தது போல.. கொதிக்கிறது..!!''
அவள் கூந்தலுக்கு அடியில் இருந்த... அவளின் மார்க் கச்சை முடிச்சை.. வருடி.. சரட் டென இழுத்தேன்.

மகிழ்வதனி மெதுவாக நெளிந்தாள்.
''இளவரசே...''

''உன்னுடன் நான்...கலவி கொள்ளத் தவிக்கிறேன்.. என் கண்ணே..!!'' அவள் நெளிந்ததில்.. அவளது மார்க்கச்சை அவிழ்ந்து.. வந்து என் மடியில் விழுந்தது.

'' இளவரசே..??'' மெலிதான திகைப்பை வெளிப்படுத்தினாள் மகிழ்வதனி.

''நாம் கலவி புரியலாமா தேவி..??'' என் கையை அடியில் விட்டு.. கச்சை நழுவிய அவளின் இளம் கொங்கைகளைப் பற்றினேன். மெத்தென இருந்த.. அந்த மென்மையான  மலர்ப் பந்துகளை... மெதுவாக வருடினேன்.

அவள் உடம்பும் அதற்குத் தயாராகத்தான் இருக்க வேண்டும். ஆனால்.. அவள் உள்ளம் மட்டும் தடுமாறிக் கொண்டிருந்தது.

''இளவரசே.. இப்... இப்...''

''ம்..ம்ம்.. என்ன தேவி..??'' அவளின் சிறு முலைக் கண்கள்.. கொப்பளம் போலப் புடைத்திருக்க.. அந்த இடத்தில் என் ஐந்து விரல்களையும் குவித்துப் பிடித்து.. இழுத்து விட்டேன்.

''இப்.. இப்போதா..?'' என அவள் கேட்க... அவள் கண் இமைகளின் மேல் என் உதடுகள் பதித்தேன்.

''ஆம் தேவி.. இந்த நந்தவனப் பசுஞ்ந்தளிர்.. படுக்கை மீது..!!''

என் மடியில் தவழ்ந்தாள்.
''புற்கள்.. எல்லாம் குத்துமே..?''

''இல்லை தேவி..! கலவி புரியும் போது.. அதுவெல்லாம் ஒரு பொருட்டாகவே இருக்காது..!'' என் ஒரு கை கொண்டே.. அவளின் இரு கொங்கைகளையும் அழுத்திப் பிடித்தேன்.

''இங்கே.. மஞ்சம் கொள்வதற்கு.. தங்களுக்கு பயமாக இல்லையா.. இளவரசே.?''

''இங்கு மட்டும் அல்ல.. தேவி.. வேறு எங்குமே.. மஞ்சம் கொள்ள எனக்கு பயம் இருக்காது..! இங்கு நான் கொள்ளும் மஞ்சம் உன்மீது அல்லவா..? எவ்வளவு ஆனந்தமாக இருக்கும்.. அந்த சொர்க்கம்..??''

அவள் உதடுகள் தேடி.. என் உதடுகள் பொருத்தினேன்.  அவளின் தீஞ்சுவை இதழில்.. நான் தேன் உண்ட வண்டாக.. கிறங்கினேன். அவள் தொடைகளைப் பற்றி.. அவளது பூ உடலை அள்ளி எடுத்து.. என் மடியில் அமர்த்தினேன். அவளது சங்கு கழுத்தில் முகம் புரட்டி.. முகிழ்த்து வரும்.. அவளின் இளம் முலைகளில் நிலை கொண்டேன்.! அவளின் சின்ன முலைக் கண்கள் வீக்கமுற்றிருந்த போதும்.. இளந்தளிர்க் காம்புகள்.. இன்னும் முதிர்ச்சி பெறாததால்.. அவள் முலைக் கண்களுக்குள் புதைந்து போயிருந்தது..!!

அவளது சிறு முலை என் வாய்க்குள் கச்சிதமாக அடை பட்டது. என் வாய்க்குள் திணித்து.. நான் அவள் முலை சுவைக்க... அவளது மெலிந்த கரங்களை என் கழுத்தில்.. மாலையாகப் போட்டு.. என்னை இறுக்கினாள்.

''ஹ்ஹம்ம்ம்ம்.. இளவரசே...'' என முனகியவாறு.. என் நீண்ட கூந்தலில் முகம் புரட்டினாள் மகிழ்வதனி..!!

அவளின் சிறு முலைகள் இரண்டையும்.. என் இதழ் சுவைத்தன.! என் நாக்கின் தடவலில்.. அவள் தவித்தாள்.! என் பற்களின் பதிப்பில்.. அவள் இன்பச் சிணுங்கலுடன்.. என் புஜங்களில் அவள் உதடுகள் வைத்து அழுத்தினாள்..!!

பட்டுடை மறைத்த.. அவளின் இளங் குறுத்துத் தொடைகளில் என் கரம் ஒன்றை வைத்து.. இறுக்கிப் பிடித்த.. அவள் தொடைக் கச்சினுள் விரல்விட்டு.. அதை இலக்கமுறச் செய்தேன்.! இறுக்கிக் கட்டிய அவள் தொடைக் கச்சின்.. முடிச்சு.. அவளின் பின் இடுப்பில் இருந்தது.

  அதை அவிழ்க்க விரும்பி.. என் கரத்தை நான் அவள் பின்னழகில் தவள விட்டேன்..! என் கழுத்தில் மாலையாகக் கோர்த்த.. அவள் தளிர்க் கரங்களை விலக்கினாள். என் தொடையில் சரிந்து.. பின்னால் சாய்ந்து மல்லாந்து படுத்தாள்.!

என் மடியில் இருந்து.. அவள் மல்லாந்து படுக்க.. அவளது இடுப்பின் மேற்பகுதி.. என் தொடையிலிருந்து நழுவி.. நிலம் தொட்டது..! அவளது கரு நீளக் கூந்தல்.. புல் தரையில் நீண்டு.. படர்ந்து கிடக்க.. அவளது பின் உச்சி.. நிலத்தில் முட்டியிருந்தது..!!

  உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பில்.. விம்மிக் கொண்டிருந்த அவளின்  இளம் கொங்கைகள் இரண்டும்.. உயர்ந்த.. கோபுரக் கலசங்களாக வான் நோக்கி நின்றன..!! சிற்றிடை கொண்ட.. அவள் சிறு மணி வயிற்றில்.. ஆழமற்று அழகு சேர்த்த.. அவளது நாபிக்கமலத்தில் என் முகம் புதைத்தேன்.! என் நாக்கை நீட்டி.. உமிழ்நீர் படத் தடவி.. மெல்லக் கடித்து உறிஞ்சி சுவைத்தேன்.. !!

மகிழ் வதனி -3

''உஷ்.. சூ..!! என்ன இளவரசே.. இது..? விடுங்கள்.. யாராவது வரக்கூடும்..!!'' மெல்லிய சிணுங்கலுடன்.. அவளது அழகிய சுழியுடன் இருந்த  நாபிக் கமலத்தை வருடிய என் விரல்களை  அங்கிருந்து அப்புறப் படுத்தினாள் மகிழ்வதனி.

''யார்.. வருவார்கள்..?''

நிலவுப் பேரொளியில் அவள் பூ மேனி.. பொன்னில் வார்த்த.. பொற்சிலையென பிரகாசிக்க.. அவள் மீது கொண்ட காதலால்.. நான் உன்மத்தம் கொண்டிருந்தேன். என் திருமேனியால்.. அவள் பூ மேனியை.. மேவிப் புணர்ந்திட.. என் ஆண்மை ஏக்கம் கொண்டிருந்தது.

''யார் வேண்டுமானாலும் வருவார்கள்.. !! ஏன்.. முதலில் உங்கள் தங்கைதான்.. என்னைத் தேடிக் கொண்டு வருவாள்..!! உங்களை விடவும்.. உங்கள் தங்கை என்னை அதிகம் விரும்புகிறாள்..!! என்னை விட்டு ஒரு நொடி கூட பிரிந்து இருப்பதில்லை..!! நல்ல வேளை... அவள் ஒரு பெண்ணாக பிறந்தாள். அவளும் தங்களைப் போல ஒரு  ஆணாகப் பிறந்திருந்தால்.. என்னாவது என் நிலமை..!!'' என்று புன்னகைத்தாள்.

அவளது கிள்ளை மொழி.. சிலேடைப் பேச்சில் இருவரும் நகைத்தோம். அந்த நகைப்பின் இடையில் நான் .. அவளை அணைக்கத் தவறவில்லை..!

''என்னாகும்.. உன் நிலமை..?? ஒரே அரண்மனையில்.. இரண்டு இளவரசர்களுடன்...'' நான் முடிக்கும் முன்.....

''அய்யோ... ச்சீய்..!! என்ன உளறுகிறீர்கள்..?'' என்றாள்.  தட்டென தன் உடம்பை விறைத்தது.

'' ஏன்.. என்ன உளறி விட்டேன் இப்போது..? ஒரே அரண்மனையில் இரண்டு இளவரசர்களுடன்.. நீ...''

''ம்..ம்ம்.. நான்..??'' என் முகம் ஏறிட்டாள்.

''ஒரு இளவரசனை நீ காதலனாகவும்.. இன்னோர் இளவரசனை.. மகனாகவும் பாவிக்கலாமே.. என்று சொல்ல வந்தேன்..! அது ஒரு குற்றமா..??'' என் ஒரு கரத்தை விம்மியிருக்கும்  அவளின் மலர்க் கொங்கை மீது... மென்மையாகப் பட  வைத்தேன்.

''போங்கள்.. பேச்சிலும் வல்லவர்தான் நீங்கள்..! நான் போகிறேன்..!!'' என் கரத்தை நகர்த்தி விட்டு.. என்னிடமிருந்து போலிக் கோபத்துடன் விலக முற்பட்டாள்.

''காதலுக்கு அழகு.. விலகி விலகிப் போவதல்ல.. என் கண்மணியே..! இணை பிரியாத அன்றில்களாக எப்போதும்.....'' சட்டென அவள் கரங்களை எடுத்து என் முகத்தில் பதித்தேன்.

''நீங்கள் மோசக்காரர்தான்..!! வாய்ப் பேச்சில்.. மிகவும் வல்லவர்.. என்பது நன்றாக தெரிகிறது..!! விடுங்கள் என்னை.. நான் போகிறேன்..!!'' அவள் சிணுங்கல் அதிகமானது.

''ஆஹா.. இதைச் சொல்லிப் போகத்தான் திரும்பி வந்தாயோ.. தேவி..??'' அவளது வலக் கரத்தை என் உதட்டில் பதித்து.. அதில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன்.

''நீங்கள் குறும்பு செய்யாவிட்டால்.... உங்களுடனேயே இருக்கத்தான் விரும்புகிறேன்..! ஆனால்.. தாங்கள்தான்... நான் கொஞ்சம் ஏமாந்தாலும்...'' என் முத்தம் அவள் பெண்மைக்குள்ளும்.. அதிர்வலைகளைக் கிளப்பும்.

''சரி.. சரி.. உன்னிடம் இப்போது நான் குறும்பு ஒன்றும் வைத்துக் கொள்வதில்லை.. என்று வாக்குறுதி அளிக்கிறேன்.. போதுமா..?'' என நான் சொன்னேன்.

''இப்போது என்றால்..??''

''பொல்லாத சந்தேகம்..? இப்போது என்றால்... இந்த இடத்தில்.. இங்கே... இந்த நொடியில்... என்று பொருள்..!!"

" அதாவது.. நாம் இங்கிருந்து போகும்வரை..??''

மிகவும் சமயோஜிதமாகத்தான் இருக்கிறாள் கள்ளி..! ஆனால் அந்தக் கள்ளியையும் கவிழ்ப்பவன்தானே.. கள்வன்..!!

''சரி..அப்படியே ஆகட்டும்..!!''

''அய்யோடி.. இப்போதுதான்.. என் நெஞ்சுக்கு நிம்மதி..!!'' என தன் மார்பில் கை வைத்துச் சொன்னாள்.

''எங்கே.. அந்த நெஞ்சை நானும்.. சற்று...'' என் கையை அவள் கொங்கைமீது வைக்க முயல.. தட்டென என் கரத்தைத் தட்டி விட்டாள்.

''ஹ்ம்ம்.. என்ன ஒரு பொல்லாத்தனம்..? ச்சி.. தங்களைக் காண வரும்போதெல்லாம்.. எப்போதும் என்னுடன் மெய்க்காவல் படையை வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்..! அப்போதான்.. தாங்கள் ஒழுக்கமானவராக இருப்பீர்களா..!!''

''மெய்க் காவல் படையை துணைக்கு வைத்துக் கொண்டு புரியும் செயல் காதல் ஆகாது.. என் கட்டிக் கரும்பே..!!'' என நான் அவளைக் கொஞ்ச முயன்ற நேரம்..... மகிழ்வதனி சொன்னது போல... என் தங்கை மகிழ்வதனியைத் தேடிக் கொண்டு மேன்மாடத்திற்கு வந்து விட்டாள்..!!

''இரண்டு பேரும் இங்கே என்ன செய்கிறீர்கள்.. அண்ணா..?'' என் தங்கை கேட்க... மகிழ்வதனி முந்திக் கொண்டு சொன்னாள்.

''உன் அண்ணா.. தனிமையை நாடி வந்து.. அமைதியை விரும்புகிறாராம்..! விழா மண்டபத்து கொண்டாட்டங்களில் அவர் மனம் லயிக்கவில்லையாம்..! அதோ தெரிகிறதே.. தூரத்து நிலா.. அதைக் கண்டு அவரது மனம் ஆனந்தமடைகிறதாம்..! அதுதான்... நானும் அவர் மோன லயத்தைக் களைக்க முயன்று கொண்டிருந்தேன்..! நல்லவேளை.. நீ இங்கு வந்தாய்.. எனக்குத் துணையாக..!''

'' ஆம்.. தேவி..! என் அண்ணாவுக்கு.. இளம்பிராயம் முதலே.. அந்த நிலா மீது ஏனோ.. அவ்வளவு காதல்..!! நிலா உதயமாகும் நேரம் எல்லாம்.. என் அண்ணா.. மேன் மாடத்தில்தான் தனித்திருப்பார்..!! அந்த நேரத்தில் அவரை யார் தொந்தரவு செய்தாலும்.. அவருக்கு பிடிக்காது..!!'' என.. தன் பங்குக்கு.. என்னைப் பற்றித் தம்பட்டம் அடித்தாள் என் தங்கை.. அலைக்குமரி..!!

இப்படி இரண்டு வாயாடிப் பெண்கள் இருக்குமிடத்தில்.. எந்த ஆண் மகனுக்குத்தான்.. காதல் உண்ர்வு தழைத்தோங்கும்..??

அதன்பிறகு.. நான் அதிகம் பேசாமல் அமைதியை கடை பிடித்தேன்.  மகிழ்வதனியின்.. மேனி அழகை.. நிலவொளியில் என்னால் ரசிக்க மட்டுமே முடிந்தது..!!

இரவு....!! அரண்மனை நந்தவனத்தில் நான் தனியாக உலாவிக் கொண்டிருந்தேன். பலவகை மலர்களும்.. இரவில் பூத்துக் குலுங்க.. மலர்களின் சுகந்த மணத்தில் என் மனம் மயங்கியிருந்தது. இளந் தென்றலின்.. இதமான தாலாட்டில் என் மேனி சிலிர்த்துக் கொண்டிருந்தது..! வானத்து நிலவு இப்போது நடுவானில் இருந்தது..!

நிலா பெரிய வட்டமாக இல்லை.. இப்போது..! உதயமான போது இருந்ததிலிருந்து.. பாதி நிலவு இளைத்து விட்டது போல.. சின்ன வட்டமாகக் காணப்பட்டது..! அதில் களங்கமும் இப்போது சேர்ந்து கொண்டிருந்தது..! தூரத்தில் தாரகைகள் எல்லாம்.. அழகழகாய் கண் சிமிட்டிக் கொண்டிருந்தன..!!

சிறிது நேர உலாவலுக்குப் பின்.. பனித்துளி படர்ந்த.. நுனிப்புல்மீது.. உட்கார்ந்து.. கரங்களால் தடவிப் பார்த்து.. உள்ளங்கையில் படர்ந்த ஈரத்தைத் துடைத்துக் கொண்டு.. மெதுவாகப் பின்னால் சாய்ந்து மல்லாந்து படுத்தேன்.!

ஒரு வித மோன லயிப்பில்.. வானத்தையும்.. அதனடியில் காணப்படும்.. வான மண்டலக் காட்சிகளையும்.. ரசித்துக் கொண்டிருந்த என்மேல்.. திடுமென எதுவோ ஒன்று வந்து விழுந்தது..!

'என்ன அது..?' திடுக்கிட்டு.. பின்.. நிலவொளியில் தெரிந்த அதைக் கையிலெடுத்தேன். அது ஒரு பூச்செண்டு..!!

'ஆ... இது எப்படி.. என்மேல்..? யார்..? எங்கிருந்து..?' படுத்தவாக்கிலேயே.. சுற்றிலும் என் பார்வையை ஓட்டினேன். சற்றுத் தள்ளி.. பூச்செடி மறைவில் இருந்து.. அந்த மெலிதான அசைவு தெரிந்தது..! கூடவே.. நந்தவனப் பூக்களின் வாசணை மிகுந்த நறுமணங்களையும் கடந்து.. வந்த.. அந்த புனுகு பூனை வாசணை...?? அது.. என் அன்புக்குரியவளின்.. பூ மேனி வாசணையல்லவா..!!

மகிழ்வதனி.. என்னைக் காண வந்திருக்கிறாள் என்கிற.. உணர்வே.. என்னை மிகவும் களிப்படையச் செய்தது.! எதையும் நான் அறியாதவன் போல.. மீண்டும் மல்லாந்து படுத்து.. வானத்தை நோக்கினேன். சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் ஒரு பூச்செண்டு காற்றில் பறந்து வந்து என் மேல் விழுந்தது. அதை எடுத்து முகர்ந்தவாறு..

''விளையாடியது போதும்..!! மரியாதையாக என்னிடம் வந்து விடு.. மோகினிப் பெண்ணே..!! நீ யாருடன் விளையாடுகிறாய்.. என்று தெரியாமல் விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறாய்..!!'' என்றேன்.

செடி மறைவில் இருந்து.. 'க்ளுக் ' கென அவளது சிருங்காரச் சிரிப்பொலி கேட்டது.
''யாருடன் விளையாடுகிறதாம்.. இந்த மோகினிப் பெண்..??''

''தெரிந்து கொள்ள ஆவலா.. மோகினியே..?''

''ஆமாம்..!!''

''சரி.. கேட்டுக்கொள்..! நான் உதய சந்திரன்.. என்.. உயிரில் கலந்த.. அன்புக் காதலியின் பெயர் மகிழ்வதனி..!! மகிழ்வதனி என்கிற பெயரைக் கேட்டு.. அவளை நீ.. மெல்லினம் படைத்தவள் என்று எண்ணி விடாதே..!! அவள் பார்க்கத்தான்.. பூ போல இருப்பாள்..!! பழக்கத்தில் அவள் ஒரு ராட்சசி.. மனதைக் கொள்ளை கொண்டு விடுவாள்..!! பேச்சில் அவள் ஒரு அரக்கி.. மனதை நார் நாராக கிழித்து விடுவாள்..!! கோபத்தில அவள் ஒரு பத்ரகாளி.. ருத்ரதாண்டவமே ஆடி விடுவாள்..!! அகில உலகத்தையும் காத்தருளும்.. உமை மணாளனாகிய.. அந்த சிவ பெருமானே.. அவளைக் கண்டால் அஞ்சி விடுவார்.. அவ்வளவு கோபக்காரி அவள்..!! அவளது ஆருயிர்க் காதலனான.. என்னுடன் சாதாரன ஒரு இரவு மோகினிப்பெண் விளையாடுகிறாள்  என்று தெரிந்தால்... அவ்வளவுதான்.. உன் நிலமை..!!'' என நான்.. அளந்து விட்டேன்.

இப்படிச் சொன்னால் எந்தக் காதலிக்குத்தான் கோபம் வராது..? வந்தது...!!

தொடர்ந்து நான்கைந்து பூச்செண்டுகள் என்மேல் வேகமாக வந்து விழுந்த வண்ணமிருந்தது..!!

''இங்கிருந்து.. நீ கோபப்படாமல் போய்விடு மோகினிப் பிசாசே..! பொருமையில்தான் அவள் பூமாதேவி.. அவளுக்கு கோபம் என்ற ஒன்று வந்துவிட்டதோ..?? அவ்வளவுதான்..!! தரை தொடும் உன் பத்தடிக் கூந்தலில் ஒற்றை மயிர்கூட மிஞ்சாது..!! பிறகு மொட்டைத் தலையுடன் உலா வரும் உன்னை எவரும் சீந்தக் கூட மாட்டார்கள்..!! ஓடிவிடு இங்கிருந்து..!!'' என்றேன்.

அதற்கு மேலும்.. அவளால் பொருமை காக்க முடியவில்லை. செடி மறைவில் இருந்து.. வேகமாக மூச்சு வாங்கிக் கொண்டு என்னிடம் வந்தாள்.! நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு மேலும் சொன்னேன்.
''நான் இவ்வளவு சொல்லியும் கேட்காமல்.. என் அருகில் வேறு வந்து விட்டாயா..?? அப்படியானால்.. நீ மொட்டைத் தலை மோகினியாகத்தான் அலையயப் போகிறாய்..!! எதற்கும்.. உன்னை ஒருமுறை.. அழகிய மோகினித் தோற்றத்தில் பார்த்து விடுகிறேன்..! அதற்கு பிறகு.. உன்னைக் காணச் சகிக்காது..!! நீ அவ்வளவு கொடூரமாக இருப்பாய்..!!'' என்று என் மூடிய இமைகளைத் திறந்து பார்த்தேன்.

அப்போதுதான்.. அவளைப் பார்ப்பது போல.. சடக்கென எழுந்து உட்கார்ந்து..
''ஓஓ.. என் மகிழ்வதனியா..?? வா தேவி..!! இப்போதுதான்.. சற்று முன்.. இங்கு ஒரு மோகினிப் பிசாசு வந்து என் மீது மலர்ச்செண்டை வீசி விளையாடிக் கொண்டிருந்தது..! உன்னைப் பார்த்ததும் அது பறந்து ஓடி விட்டது போல் இருக்கிறது..!! ஏய்ய்.. மோகினிப் பிசாசே.. எங்கேயாவது இருக்கிறாயா..?? அப்படி எங்காவது ஒளிந்து கொண்டிருந்தால்.. ஓடிவிடு இங்கிருந்து..!! இதோ.. நான் சொன்ன.. என் இதய ராணி வந்து விட்டாள்..! அவள் கண்ணில் பட்டு விடாதே..!!'' என்றேன்.

''மோகினிப் பிசாசிடம் என்னைப் பற்றி ஏதோ சொன்னதாகச் சொன்னீர்களே..??'' என்னை நெருங்கி நின்றாள்.

''ஆமாம்..!! இப்படி  அமர்.. !!" புல் தரையில் தட்டினேன்.

''இருக்கட்டும்..!! அந்த மோகினி பிசாசிடம் என்ன சொன்னீர்கள் என்று சொல்லுங்கள் முதலில்..!!'' அவள் குரலில் உஷ்ணம்  தெரிந்தது.

நான் அவளை.. அன்னாந்து பார்த்து... வலது கரத்தின் ஒற்றை விரலை உயர்த்திச் சொன்னேன்.
''உண்மையைச் சொன்னேன்..!!''

இடுப்பில் கைகளை வைத்துக் கொண்டு நிலவொளியில் என்னை முறைத்தாள்.
''அது என்ன.. வலது கரத்தின் ஒற்றை விரலை உயர்த்தி... சுழற்றி...??''

''ஓ.. அதுவா..?? அது ஒன்றும் இல்லை.. மகிழ்வதனி..!! 'சூப்பர் ஸ்டார் ரஜினிகாந்த' என்கிற ஒரு நடிகர்.. பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின்.. ஒரு திரைப் படத்தில் இப்படித்தான்.. வலது கரத்தை உயர்த்தி... ஒற்றை விரலைச் சுழற்றி.. வசனம் பேசி.. ரசிகர்களை மகிழ்விப்பார் என்று.. இப்போதுதான் இங்கு.. மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டு... வானத்தைப் பார்த்து.. வான சாஸ்திரம் சொல்வதை யோக நிஷ்டையில் உணர்ந்து கொண்டிருந்தேன்..!!'' என்றேன்..!!

அவள் எவ்வளவு கடுப்பாகியிருந்தால்... 'ணங்ங்..' கென்று என் மண்டையில் ஒரு கொட்டு வைத்திருப்பாள் என்று.. பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன்.. !!