ஞாயிறு, 13 அக்டோபர், 2024

ஈரமான தாழம் பூ -12

 ஊர் அடங்கிக் கிடந்த அமைதியான அந்த இரவில், நான் அமைதி இழந்தவன் ஆனேன்..!

கிரிஜா என்னிடம் அப்படி ஒரு கோரிக்கை வைத்தது என்னை அயரச் செய்து விட்டது. 

நான் உடல் பதறித் திணறிக் கொண்டிருக்க, அவள் நெடுமூச்சு விட்டு சில நொடிகள் கழித்து, என்னை அணைத்தபடி என் கன்னத்தில் மூச்சுக் காற்று குறுகுறுக்க, என் காதருகே கிசுகிசுத்தாள்.

"நிரு.."

"கி.. கிரி.."

"நான் விளையாட்டுக்கு சொல்லலடா. இந்த ஜென்மத்துல நான் ஒரு தாயாகாமப் போனா என்னோட இந்த பொறப்பே வேஸ்ட்டா போயிரும். நான் ஒரு பொண்ணா பொறந்து.. சமைஞ்சு.. அதுக்கு அர்த்தமே இல்லாத ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்றதை விட நான் இப்பவே என் வாழ்க்கையை முடிச்சுக்கறது எவ்வளவோ மேல்" குர்ல கரகரக்கச் சொன்னாள். 

சட்டென நான் எழுந்து விட்டேன். 

"கிரி.. என்ன பேச்சு இது.. ??"

"நான் சாகக் கூடாதுனு நெனைக்கறே இல்ல?" மெல்லப் புரண்டபடி கேட்டாள்.

"சாக விடமாட்டேன்"

"அப்ப.. வா.. என்னை அம்மாவாக்கு"

"நா.. நான் எ.. எப்படி.. கிரி..?"

" என்ன நான் எப்படி? ஏன் ஒரு பொண்ணை எப்படி அம்மாவாக்கறதுனு உனக்கு தெரியாதா? தெரியாதுனு சொன்னே.. பல்லைத் தட்டிருவேன்"

"தெ.. தெரியாதுனு சொல்லலே.. ஆனா.."

"என்ன ஆனா ஆவன்னா? வா.. எம்மேல வா.. நான் இப்படியே படுத்துக்கறேன். பேசாம படுத்துக்கறேன். நான் ஒண்ணும் செய்யலே.. நீ மேல ஏறி என்மேல படுத்து என்னைச் செய்யி. உன் இஷ்டம் போல செய்யி. என்னை தொடைக்கு நடுவே பாத்தியே அதை எடுத்துக்க. அதுல விட்டு செய்யி. நான் ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டேன்" அவள் குரலில் ஒரு வெறியேறியதைப் போலிருந்தது.

அது வெறும் காமத்தின் வெறி மட்டுமல்ல.

கோபம் காரணமாக அவள் நிலையழிந்து போய், அது காமமாக மாறிய நிலையில் இருக்கிறாள். 

இப்போதைய அவளின் ஒரே நோக்கம்  கணவனைப் பழி வாங்க வேண்டும் என்பதுதான்.

"அ.. அவரு.. உன்ன.." எனக்குள் பெரும் தடுமாற்றம்.

"செய்யலையானு கேக்கறியா?"

"ம்ம்.."

"அதெல்லாம் செஞ்சான். செய்யாமயா விட்டு வெப்பான்.? ஒரு பொண்ணுக்கு என்னெல்லாம் இருக்கோ அது எனக்கும் இருக்கே. அப்ப நானும் ஒரு பொண்ணுதானே? அதனாலே என்னை செஞ்சான். நல்லாவே செஞ்சான். எப்படினு நெனைக்கறே..?"

".....??"

"கல்யாணம ஆன புதுசுல எல்லாம் ரொம்ப.. என் மேல ரொம்ப ஆசையா இருப்பான். என்னை ஆசை ஆசையா செய்வான். அப்படி செய்யறப்ப என்னோட ஒடம்புல துணியே இருக்க கூடாதும்பான். பாத்து பாத்து ரசிப்பான். கண்ட கண்ட எடத்துல எல்லாம் முத்தம் குடுப்பான். அங்க கூட குடுப்பான். எங்க? என்.. என்.. அது வேணாம்.. இப்ப என்ன பேச்சு அவனை பத்தி..? அவனாலதான் என்னை அம்மாவாக்க முடியலியே? இனி அவன் பேச்சே எடுக்க வேண்டாம்"

"அவரு செஞ்சும் ஆகலேன்னா.. நா.. நான் செஞ்சா மட்டும் எப்படி நீ அம்மா ஆவே?"

"ஓஓ.. நீ அப்படி கேக்கறியா? அந்தாளு சொல்ற மாதிரி என்கிட்ட ஒண்ணும் அவ்வளவு பெரிய குறை கெடையாது. அந்தாளுகிட்டத்தான் ஏதோ குறை. டெஸ்ட் பண்ண போலாம்னு கூப்பிட்டா வர மாட்டேங்கறான். அது ஒரு வேளை அப்படியே இருந்தாலும்.. உன் மூலமா நான் அதை உறுதி படுத்திக்கறேன். நீ என்னை செய்.. ! எனக்கு குழந்தை ஆச்சுனா குறை அவன்கிட்ட. அப்படி ஆகலேன்னாலும் பரவால.. என்னோட குறைதான்னு ஏத்துக்கறேன். உன்கூட சந்தோசத்தை அனுபவிச்சிதையாவது கொண்டாடிக்கறேன்.."

"கி.. கிரி.." உண்மையில் இப்போது நான் கொஞ்சம் நடுங்கத்தான் செய்தேன்.

கிரிஜாவை எனக்குப் பிடிக்காது என்றோ அவளை அனுபவிக்க ஆசை இல்லை என்றோ சொன்னால் அது மிகப்பெரிய பொய். 

அவள் மீது நிறைய நிறையவே ஆசை இருக்கிறது.  ஆனால் இப்போது அவளாக ஏதேதோ சிக்கல்களை உருவாக்குவதுதான் எனக்கு நடுக்கத்தைக் கொடுத்தது. 

"என் பீலிங்க்ஸை நீயாவது புரிஞ்சுக்கோடா.. நீயும் என்னை அவமானப் படுத்திராதே.." என்று மெல்லிய குரலில் சொன்னாள் கிரிஜா.

"உன் பீலிங்க்ஸ் எனக்கு புரியுது கிரி.. கன்னாபின்னானு ஒளறாதே.."

என் கையைத் தொட்டாள். 

"எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு நிரு.. நீ என்னை அம்மாக்குவ.."

நான் எதுவும் சொல்ல முடியாமல் குழம்பினேன்.

அம்மா ஆவதென்றால் என்ன சும்மாவா..? 

"கி.. கிரி.." குரல் நடுங்க அவளைப் பார்த்தேன்.

என் கையை எடுத்து அதைக் கோத்து, "போதும் வாடா.." என்று என்னைத் தன்மேல் இழுத்தாள்.

நான் பிடிப்பில்லாமல் அவள் மேல் சரிய.. என்னைத் தன் மேல் வாங்கிக் கொண்டு புரண்டாள். மல்லாந்தாள். கால்களை அகட்டிக் கொண்டாள். 

என் முகத்துடன் தன் முகத்தை இணைத்துக் கொண்டு முணுமுணுத்தாள். 

"எனக்கு இப்போ ஃபீலாகுது. உன்னால நான் அம்மா ஆவேன். என் உடம்பு அம்மாவாக தயாரா இருக்கு. நீ இப்பவே என்னைச் செய்"

"கி.. கிரி.."

"நிரு.. நீ சின்ன வயசு பையன். இன்னும் கன்னி கழியாத பையன். எனக்கு தெரியும். உனக்கும் ஆசை இருக்கும்.. சின்னப் பொண்ணா.. கன்னி கழியாத புதுப் பொண்ணா பாத்து கல்யாணம் பண்ணி அப்படி ஒருத்தி கூட குடும்பம் நடத்தணும்னு.. என்ன.. சரிதானே..?"

நான் தடுமாறிக் கொண்டிருந்தேன். அவ்வளவு தூரம் யோசிக்கும் மனநிலையில் நான் இல்லை.

"அப்படி எல்லாம் இல்ல கிரி"

"தெரியும் டா எனக்கு.." என்றவள், சட்டென பேச்சை நிறுத்தி விட்டு என்னைத் தன் கைகளாலும் கால்களும் இறுக்கமாக அணைத்துப் பின்னி நெருக்கத் தொடங்கினாள். 

அவளின் மென்மையான மார்புகள் பஞ்சுப் பொதியாக என் நெஞ்சுக்கடியில் நசுங்க, அவளது மூச்சு சீறித் தடுமாறியது.. !!

 "நான் உனக்கு ஏத்தவ இல்லதான். கல்யாணமானவதான். நாலு வருசமா அந்தாளுகூட படுத்தவதான்.. ஆனா அந்தாளுனால என்னை அம்மாவாக்க முடியல. அந்த பழியையும் என் மேலயே போட்டுட்டான். ஆனா எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு. உன்னால என்னை அம்மாவாக்க முடியும். என்னை அம்மாவாக்கு.. ப்ளீஸ்.."  முணுமுணுத்த அவள் உதடுகள் என் உதடுகளைத் தேடிக் கவ்விக் கொண்டன.

அப்பறம் பேச்சு இல்லை. மூச்சின் சீறல்கள்தான். அவளின் பிடியிலும் தடவலிலும் பயங்கரத் தவிப்பு இருந்தது. 

எனக்குத்தான் மூச்சுத் திணறியது. 

"செய்டா.. செய்டா.." என்று ஒரு மாதிரி உடம்பை அசைத்துக்கொண்டு தவித்தாள்.

என் சார்ட்ஷை கீழே தள்ளினாள். ஜட்டியை இறக்கினாள். 

எனக்கு கடுமையான விரைப்பேறித் தவித்தேன்.

அவளே தொடைகளை அகட்டி விரித்துக் கொண்டு,

"உள்ள விடு.. உள்ள விடு" என்று மந்திரம்போல உச்சரித்தாள். 

அவள் சுடிதார் பேண்ட்டை அவிழ்க்க வேண்டிய அவசியமே இருக்கவில்லை. அது முன்பே கிழிந்து அவளின் அந்தரங்கப் பகுதியை மட்டும் காட்டிக் கொண்டிருந்தது.

கவட்டையை விரித்துக் கொண்டு காட்டியதில், வாயைப் பிளந்து கட்டியது அவளின் பெண்மை. அதைப் பார்த்த எனக்கு வெறி உச்சத்துக்கு ஏறியது.

அவளுக்குள் என் ஆண்மையைச் சொருகியதும் கண்களை மூடிக்கொண்டு,

"ஸ்ஸ்..ஆ..!" என்று ராகமாக முனகினாள். 

மூக்கைத் தேய்த்தாள். மூச்சை இழுத்தாள். உடம்பை இறுக்கினாள்.

எனக்கு உடல் கொதித்து வெறியாகியது. 

"செய்டா..  நல்லா செய்டா.." எனக் கிறங்கியபடி தொடைகளை அகட்டிப் போட்டுக் கொண்டாள். 

நான் மிகவும் வியர்த்திருந்தேன். என் கை கால்கள் மெல்ல நடுங்கிக் கொண்டிருந்தன.

மேகம் போலிருந்தாள் கிரிஜா. சுகம். பெண் சுகம். யப்பா.. எவ்வளவு இன்பம்!

அவள் மீது நான் ஊர்வலம் போனேன்..! அவள் விட்ட உஷ்ண மூச்சு என் முகத்தில் மோதியது..!

என் இதயத் துடிப்பு வேகமாகியது. மூச்சும் பலமாக இறைத்தது.!

முதல் முறையாக ஒரு பெண்ணுடன் உடலுறவு கொள்வதால்.. நான் பதட்டமும்.. படபடப்புமடைந்தேன். 

அவளைப் புணர்வது மிகவும் சுகமாக இருந்தது. ஆனால் அந்த சுகத்தைதான் எனக்கு நீட்டிக்கத் தெரியவில்லை.

பதட்டம், கொஞ்சம் படபடப்பு, பயம், உஷ்ணம் என்று ஒரு மாதிரியான கலவை உணர்ச்சிகள் என்னைத் தாக்கியதில் சீக்கிரத்திலேயே உச்சத்தை எட்டிவிட்டேன். 

நான் களைத்து விலக.. என்னை இறுக்கிப் பிடித்தாள்.

"அப்படியே படுடா.." என்றாள்.

"பயங்கரமா.. மூச்சு வாங்குது கிரி.." என்றேன்.

"சரியாகிரும் படு.." என்று என்னை முத்தமிட்டாள். "நல்லாருந்துச்சா?"

"ம்ம்"

"என்னை செய்ய புடிச்சுதா.?"

"ம்ம்.."

"முத்தம் குடு" 

அவள் முகம் எங்கும் மொச்சு மொச்சென முத்தம் கொடுத்தேன். கழுத்து வியர்வை மணத்தது.  

தளர்ந்து விலகியபோது விட்டுவிட்டாள். 

பக்கத்தில் படுத்தவனைத் தழுவி அணைத்துக் கொண்டாள். நெஞ்சையும் முகத்தையும் வாஞ்சையுடன் தடவினாள். தலையைக் கோதினாள். என் முகத்தை இழுத்து தன் மார்பகங்களுக்குள் புதைத்துக் கொண்டாள்.

"எனக்கு நீ போதுண்டா”

என்னால் தூங்க முடியவில்லை. ஆனால் கண்கள் சொக்கி ஒரு மயக்கம் வந்தது. கனவு மாதிரி ஏதோ வந்தது. கிரிஜாவுடன் எங்கோ பறப்பதைப் போலிருந்தது.

சட்டென கண்விழித்த போது கிரிஜா விழித்திருப்பது தெரிந்தது.

"கிரி.."

"தூங்கறியாடா?"

"நீ தூங்கலயா?"

"எனக்கு ஏதுடா தூக்கம்?"

"தூங்கு.."

“இல்லடா. எனக்கு நீ வேணும்”

“நான் இருக்கேனே”

"வாடா.. இன்னொரு தடவை என்னை செய்டா”

நான் தயாராக இருந்தேன். மல்லாந்தாள். 

 அவள் மேல் ஏறிப் படுத்து படர்ந்தபோது என்னைத் தள்ளி விலக்கினாள். 

"இருடா"

இடுப்பு நாடாவை அவிழ்த்து சுடிதார் பேண்ட்டை கீழே தள்ளினாள். கால்களாலேயே உறுவித் தள்ளி கழற்றி எடுத்து இடுப்புக்கு கீழே உடையற்ற உடலானாள்.

கால்களை நிமிர்த்தி விரித்தாள்.

"வாடா"

மேலே படுத்தேன். தழுவிக் கொண்டாள். மீண்டும் ஒரு ஜிவ். உற்சாகம் பீறிட்டது.

"செய்டா"

இடுப்பைத் தூக்கி இடித்தேன். உடலெங்கும் இன்ப அலை பரவியது. கண்களை உடனடியாக கிறக்கம் ஆட்கொண்டது. 

அவளைச் செய்யச் செய்ய உடல் லேசானது. மிதப்பது போலிருந்தது. உடம்பும் மனசும் சொக்கியது. 

இதுதான் சொர்க்கமா? இதற்குத்தானா எந்த ஆணும் ஒரு பெண்ணிடம் அடிமையாகி அவள் காலடியே கதியெனக் கிடக்கிறான்?

 ஆம். இதுதான் சொர்க்கம். இதற்குத்தான் தன் உலகையே ஓர் ஆண் பெண்ணின் காலடியில் வைத்து விடுகிறான்.

கிரிஜா முத்தமிட்டாள்.  கொஞ்சினாள். கால்களை வளைத்துப் பின்னினாள். தொடைகளால் நெறித்தாள். இருவர் உடம்பும் சூடாகி வியர்த்துக் கொட்டியது.

இந்த முறை இன்னும் சற்று கூடுதல் நேரமெடுத்தது. மூச்சு வாங்கியது. ஆனால் இருவருக்கும் திருப்தியாக இருந்தது.

"நல்லா செய்றடா" என்று என் கன்னத்தைக் கடித்தாள்.

என் பலத்தை எல்லாம் கூட்டி அவளை மாங்கு மாங்கென்று செய்தேன். ஒருவழியாக உச்சத்தை அடைந்து அவளுக்குள் மீண்டும் ஒருமுறை என் ஆற்றலைப் பீய்ச்சியடித்துக் களைத்தேன்.

விலகவில்லை, தழுவிப் பின்னிக் கொண்டோம்.  அப்படியே கட்டிக்கொண்டு தூங்கிப் போனோம். 

மீண்டும் எனக்கு விழிப்பு வந்தபோது கிரிஜா ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தாள். லேசாக குறட்டை விட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

எழுந்து சார்ட்ஷுடன் பாத்ரூம் சென்று சிறுநீர் கழித்தேன். வாய் கொப்பளித்தேன்.

 கிச்சன் சென்று தண்ணீர் குடித்துவிட்டு பெட்டுக்குப் போனபோது கிரிஜா கால்களை அகட்டிப் போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். 

 அவள் மார்புகள் டாப்சுக்குள் இருக்க.. அவளது இடுப்புக்கு கீழே அம்மணமாகத்தான் இருந்தாள். 

அவளின் வாளிப்பான தொடைகள் அழகாய் திரண்டிருக்க.. அதன் நடுவில், உப்பிய பணியாரமாக இருந்த அவளின் பெண்மையைப் பார்த்தவுடன் எனக்கு மீண்டும் ஆசை எழுந்து விட்டது..!

அருகே போய் அவளை வாசம் பிடித்து ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன். அவள் அதை உணாரமல், அசையாமல் கிடந்தாள்.

எனக்குள்  ஆண்மை தாபம் அதிகமாகி அவள் மீது ஏறிப்படுத்தபோது, திடுக்கிட்டதுபோல கண் விழித்து சட்டென என்னைப் பிடித்துத் தள்ளிவிட்டாள் கிரிஜா.. !!


என்னுடைய கதைகள்  நான் நிருதி என்கிற என்னுடைய மொபைல் ஆப் மூலம் படிக்கலாம்.. !!

சனி, 12 அக்டோபர், 2024

இலக்கிய அபத்தம்.. !!

 இலக்கிய அபத்தம்.. !!


பகுதி ஒன்று.!


இலக்கியம் என்பது இவ்வளவு விவாதத்துக்குரிய பிரச்சினையா என்ன.. ??

இலக்கியம் அப்படிப்பட்டதல்ல. ஆனால் இலக்கியவாதி எப்போதும் பிரச்சினைக்குரியவனாகவே இருக்கிறான். 

இலக்கியம் என்பது கடவுள் போல,!

இலக்கியவாதி என்பவன் பூசாரி போல!

கடவுள் அருள் கொடுத்தாலும் அதை பூசாரி அனுமதிக்க வேண்டும்.!

எவ்வளவு பெரிய அபத்தம் இது.. ??

ஓர இலக்கியவாதியாக இருக்க, முதலில் ஓர் எழுத்தாளனுக்கு (கதை சொல்லி) என்ன தகுதி வேண்டும்.. ??

1, படிப்பாளி (வாசகன்) எக்காரணத்தைக் கொண்டும் நிம்மதியாக இருந்துவிடக் கூடாது.

2, இலக்கியத்தைப் படித்தபின்பு அவன் உண்ணவோ, உறங்கவோ கூடாது. குறிப்பாக, தெளிவாக மட்டும் இருந்துவிடக் காடாது.

3, ஊர், உலக, சொந்த, பந்தங்களில் நடக்கும் எந்தவிதமான கொண்டாட்டங்களையோ, சந்தோசங்களையோ அவன் கண்கள் காணக் கூடாது.

4, வாயைத் திறந்தால் வேதனையையும், துக்கத்தையும், துயரத்தையும் பற்றி மட்டுமே அவன் பேச வேண்டும். 

தனக்கு,

5, இலக்கியம் என்பது ஓர் அறிய கலை. எக்காரணம் கொண்டும் அதை பணமாக்க முயற்சிக்கக் கூடவே கூடாது. 

6,   தான் மட்டுமல்ல,  தனது பிள்ளை குட்டிகள் எல்லோருமே வறுமையிலும், துயரத்திலும்தான் வாழ வேண்டும்.

7, எந்த இடத்திலும், எந்தச் சூழ்நிலையிலும் இயல்பான பேச்சு வார்த்தையைக் கூட இயல்பாக எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாது. அந்த வார்த்தைக்குப் பின்னிருக்கும் துக்க, துயரத்தைக் கண்டுபிடித்து அதை உலகுக்கு உரக்கச் சொல்ல வேண்டும்.

இப்படி, இவை தவிர்த்தும் பல விசயங்கள் உண்டு.  உதாரணத்துக்கு இவைகள் போதுமானது.. !!

இதெல்லாம் இலக்கியவாதி என்று சொல்லிக் கொள்ளும் எழுத்தாளர்களின் வாதம். ஆனால் இலக்கியம் அப்படி எந்த நிபந்தனையும் விதிக்கவே இல்லை என்பதே உண்மை.!

தான் இலக்கியவாதி என்கிற ஒரே ஒரு காரணத்துக்காக, இலக்கியத்தைத் தனக்காக, இழுக்காக்கிக் கொண்டிருப்பது எந்த வகையிலும் ஏற்புடையதே அல்ல.. !!

இலக்கியம் என்பது பல நூற்றாண்டுகள் கடந்தபின்பும் மானிட வாழ்வின் நிகழ்வுகளையோ, பிரச்சினைகளையோ பிறருக்கு எடுத்துச் சொல்ல மட்டுமே உரியதாக இருக்கிறது. அதில் கடந்தகால நூற்றாண்டுகளைப் பின் வரும் மனிதன் தெரிந்து கொள்ள அது வழி காட்டுகிறது.

அப்படிப் பின் வரும் மனிதன், கடந்த கால வாழ்வில் மனிதர்கள், துக்கத்தையும் துயரத்தையும், கருணையையும் ஆசிர்வாதத்தையும், ஒழுக்கத்தையும் நாகரீகத்தையும் மட்டுமே கடைபிடித்தார்கள் என்று தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்கிற எந்தவித கட்டாயமோ நிபந்தனையோ இல்லை.

மனிதன் மனிதனாக வாழ்ந்தான் என்று சொன்னால் மட்டும் போதுமானது. ஆனால், ஓர் இலக்கியவாதி என்பவன் மனிதன் மனிதனாக வாழ்ந்தான் என்று சொல்லக்கூடாது என்னும் இன்றைய இலக்கியவாதிகளின் கூற்று மிகப்பெரிய அபத்தம்.. !!

இன்றைய நிலையில், இலக்கியத்தை சரியாகப் புரிந்துகொண்டு இலக்கியவாதியாக இருப்பவர்களில், இலக்கிய கர்த்தா ஜெயமோகன் மிகப்பெரிய ஆளுமை.!

இலக்கியம் என்பது என்ன?

இலக்கியவாதி என்பவன் யார்?

 இதெல்லாம் புரிந்துகொள்ள, இலக்கிய அறிதல் தேவைப்படுவோர், இன்றைய காலகட்டத்தில் ஜெயமோகனின் எழுத்தையும், பேச்சையும் நிச்சயம் பரிச்சயப்படுத்தியே ஆக வேண்டும்.

ஜெயமோகன் இலக்கியவாதி மட்டுமல்ல, இலக்கியலாளரும்கூட. 

ஓர் இலக்கியவாதி, இலக்கியலாளனாக இருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. 

இந்த வார்த்தைகள் புரிவது சற்று சிரமம்தான். 

உதாரணத்துக்கு இப்படிச் சொல்லலாம்.

எழுதுபவர்கள் எல்லாம் எழுத்தாளர்கள் அல்ல.. !!

ஒரு சிறந்த கதை சொல்லி, ஓர் எழுத்தாளனாகிவிட முடியாது.. !!

எழுத்து என்பது மிகப்பெரிய ஆளுமை. அந்த எழுத்தை எவனொருவனால் வில்லாக வளைத்து அம்பாக எய்த முடியுமோ அவனே எழுத்தாளன்.

இலக்கு எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம். ஆனால் எய்யக்கூடிய அம்பை, சரியாக அமைத்து இலக்கின் மீது துல்லியமாக எய்யத் தெரிந்தவனே வில்லாளன். அதுபோலத்தான் எழுத்தும். 

மிகத் திறமையான கதை சொல்லிகூட ஓர் எழுத்தாளனாகிவிட முடியாது. 

கதை சொல்லும் திறன் என்பது வேறு. எழுத்தின் மீதான ஆளுமை என்பது வேறு.  

இந்த வேற்றுமைகளை அந்தத் துறையில் நுண்ணிறவு உள்ளவர்களால் மட்டுமே புரிந்துகொள்ள முடியும்.. !!

அடுத்ததாக,

இலக்கியவாதி என்று சொல்லிக்கொள்பவன் படைப்பதெல்லாம் இலக்கியமாகிவிடுவதில்லை. 

இலக்கியம் படைத்தவனெல்லாம் தான் இலக்கியவாதி என்று சொல்லிக்கொள்வதுமில்லை.. !!

இலக்கியம் என்பது வேறு. இலக்கியவாதி என்பவன் வேறு என்று புரிய வந்த நாள் இன்று.. !!

விரும்பிப் படித்தவை.. !!