கணவன் வந்தபோது கமலி அரைத் தூக்கத்தில் இருந்தாள். எண்ணங்கள் எங்கெங்கோ இழுத்துச் சென்று வந்திருந்தன.
கதவைத் திறந்து விட்டவள்,
“சாப்பிடறீங்களா?”
“இல்ல வேண்டாம்” உள்ளே வந்து செருப்பைக் கழற்றி விட்டு பாக்கெட்டிலிருந்த போனை எடுத்து சார்ஜ் போட்டு, “நீ சாப்டியா?”
கதவைச் சாத்தி வந்தாள்.
“ம்ம்”
“சரி படுத்துக்க”
சட்டையைக் கழற்றி மாட்டி பேண்ட்டைக் கழற்றும்போது புடைத்திருக்கும் அந்த இடத்தைப் பார்த்து ஏனோ அவள் மனதுக்குள் ஒரு குறுகுறுப்பு எழுந்தது.
‘சே.. எதைப் பாத்துட்டிருக்கேன்? எல்லாம் அந்த வானதிக் கழுதையாலதான்’
“எங்க அத்தை மாமால்லாம் ஊருல இருந்து வந்துட்டாங்க. சடனா விட்டுட்டு வர முடியல”
“இப்போ எப்படி இருக்கு அவருக்கு?”
“செரியாகிரும்”
“உங்க அத்தை பொண்ணு வந்தாளா?”
லேசாக முறைத்து, “வரல”
கணவன் ஜட்டியையும் கழற்றிப் போட்டுவிட்டு நிர்வாணமாக பாத்ரூம் சென்று மறைய, கமலி கட்டிலில் விழுந்தாள்.
மேலே சுழலும் பேனை வெறித்தபோது அடி வயிற்றில் சூடு அவஸ்தையாக உறைத்தது.
வயிற்றைத் தொட்டுப் பார்த்து தடவி விட்டுக் கொண்டாள்.
கணவன் ஈரமாக வந்து லுங்கியை எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டு கிச்சன் போய். தண்ணீர் குடித்து வந்து விளக்கணைத்துப் படுத்து பின்னர் அவளை அணைத்தபோது,
“எதுக்கு மொறைச்சுட்டு போனீங்க?”
“எப்ப?”
“பாத்ரூம் போறப்ப?”
“என் அத்தை பொண்ணு வந்தாளானு எதுக்கு கேட்ட?”
“அத்தை பொண்ணு வந்தாளானுதானே கேட்டேன். அதுலென்ன தப்பு?”
“இப்ப எனக்கு சண்டை போடுற மூடு இல்ல. டயர்டுல இருக்கேன். பேசாம படு”
“அப்ப நான்தான் சண்டைக்காரியா? உங்ககிட்ட எப்படா சண்டை போடாலான்னு காத்திருக்கேனா?”
‘ஆவ்வ்க்க்க்’ கொட்டாவி விட்டு, ‘யப்ப்ப்பாபா’ மூக்கைக் கொண்டு போய் அவள் கழுத்தில் புதைத்து, மார்பில் ஒன்றை இறுக்கிப் பிடித்தபோது உடம்பை உலுக்கி விட்டுக்கொண்டு கால்களை இடம் மாற்றிக் கொண்டு திட்டினாள்.
“இதுக்கு ஒண்ணும் குறைச்சலில்லை”
“பையனுக்கு எப்படி இருக்கு?”
“பாக்கலையா?”
“காலைல பாத்துக்கறேன். தூங்கறப்ப நல்லா பாக்க முடியாது. அடி பலமா?”
“இல்ல செராய்ப்புதான். உங்கம்மா இல்லேன்னா சமாளிக்கறது கஷ்டம்னு தோணுது. இன்னும் ரெண்டு வருசம் உங்கம்மா வேணும்”
“அப்பறம்?”
“எங்க போனாலும் கவலையில்ல”
“உங்கம்மாவை வந்து பாத்துக்க சொல்லேன்?” அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை பிரித்து உள்ளே கை விட்டு தளதளத்த தனங்களை கொத்தாகப் பற்றினான்.
“எங்கம்மா எதுக்கு வந்து பாக்கணும்? என் தம்பி கொழந்தைகள அப்புறம் யாரு பாப்பா? அம்மால்லாம் மகன் வீட்ல இருக்கறதுதான் மொறை. மகள் வீட்ல இல்ல”
“அம்மாவே இல்லேன்னா என்ன செய்வே?”
“வேலைக்கே போயிருக்க மாட்டேன். உங்க ஒரு ஆள் பாடுதான். திண்டாடியிருப்பீங்க”
நைட்டியைத் தூக்கி மேலே வந்து,
“இப்ப மட்டும் என்ன? நீ சம்பாரிக்கறது உன் செலவுக்கு மட்டும்தான். அதைக் கேட்டு வாங்கறவன் ஆம்பளையே இல்ல.. புருஷனே இல்லேம்ப”
“ஆமா.. பொண்டாட்டியை வேலைக்கு அனுப்பி காசு வாங்கி குடும்பம் நடத்தறவன்லாம் ஆம்பளையே இல்லை” என்று தொடைகளை அகட்டிக் கொண்டே சிரித்தாள்.
“ஆம்பளைக மட்டும் சம்பாரிச்சு குடும்பம் நடத்தறது பத்தாதுனு உங்களுக்கு ட்ரஸ் வாங்கி குடுக்கணும்.. வண்டி வாகனம் வெச்சுருக்கணும்.. அப்பப்ப உங்களை கூட்டிட்டு ஊர்கோலம் போகணும்…”
“ஆஆ.. க்கும்.. இருங்க.. நைட்டி கீழ சிக்கிருச்சு. பின்ன இதுக்கு பொண்டாட்டினு ஒருத்தி வேணுமில்ல? இதுக்கு வேணும்னா அதெல்லாம் செஞ்சுதான் ஆகணும்”
“அதுக்கு எதுக்கு பொண்டாட்டி? வாடினா வராளுக. உனக்கு பண்ற செலவை அவளுக்கு பண்ணா அவளும் நல்லாத்தான் தாங்குவா?”
“தாங்குவா தாங்குவா. ஆனா ஊருக்குள்ள கவுவரம்னு ஒண்ணு கெடைக்காது. நாயை விட கேவலமாதான் பேசுவாங்க. எத்தனை சொத்து இருந்தாலும் பொண்டாட்டி இருந்தாதான் கவுரவம் கெடைக்கும். காசுக்கு வரவளுகளை வெச்சுக்கறவனுக்கு கெடைக்காது”
“வாயை மூடு. இப்ப மூடை மாத்தாத..”
“இல்லேன்னாலும் அவுத்து ஆறப் போட்டாப்லதான். என்ன மூடோ?”
“வாயை மூடறியா?”
“ரெண்டு வார்த்தை பேசினா முத்தா உதுந்துரும்? கீழ தலகாணி வெய்ங்க”
“உங்கூட பேசினா எந்திரிக்கறதுகூட செத்துப் போகும்”
“அது எப்பவோ செத்துப் போச்சு. புதுசா என்ன இருக்கு சாக..”
அவள் தொடைமீது பட்டென ஒரு அடி வைத்து,
“தூக்கு”
தூக்கியதும் அவளுக்கடியில் தலையணை கொடுத்து கால்களை மடக்கிப் பிடித்து, தொடையிடுக்கில் இடுப்பைக் கிடத்தி அவளுறுப்பில் தன்னுறுப்பைப் புகுத்தி இணைப்பைக் கொடுத்துவிட்டுக் கவிழ்ந்து,
“மூட்றி வாயை” என்று உதட்டைக் கவ்விக் கொண்டான்.
“க்கும்க்ம்”
கணவனைத் தழுவிக் கொண்டு கால் பின்னிப் பிணைத்துக் கொண்டு கண்களை மூடிக் கொண்டபோது உடம்பும் மனசும் சொக்கிப் போனது.. !!
