வியாழன், 18 ஜூன், 2020

இனி இவள் -3

என் கண்களை உற்றுப் பார்த்த செல்வி தன் நெஞ்சுப் பழங்கள் விம்மியெழ, ஆழமாக மூச்சை இழுத்து விட்டாள். பின் என்னைப் பார்த்து மெலிதான குரலில் சொன்னாள்.
"உண்மையைச் சொன்னா.. நான் அவனை லவ் பண்ணியிருக்கவே கூடாது"
"அப்படியா.. ஏன்?"
"ப்ச்.. இப்ப அது வேண்டாம்"
"சரி.. உன் வாழ்க்கைல என்னதான் நடந்துச்சு அதையாவது சொல்லு?"
"அதை சொன்னா.. இப்ப இருக்குற என் மூடே மாறிப் போகும்"
"ஓஓ.." உற்றுப் பார்த்தபடி மெல்லக் கேட்டேன் "இப்ப நல்ல மூடுல இருக்கியா?"

சிரித்தாள். பின்.. "எப்ப கல்யாணம் பண்ணிக்குவீங்க?"
"பொண்ணு கெடைச்சா?"
"என்ன வயசு இப்போ?"
"கல்யாண வயசுதான்" என்று சிரித்தேன். 
"சும்மா சொல்லுங்க?  முப்பது பக்கம் இருக்குமா?"
"ஏய்.. அவ்ளோ இல்ல.. இருபத்தி ஆறுதான் ஆகுது"
"அதை சொல்றதுதான? அதுல என்ன வெக்கம்?"
"வெக்கமில்ல.." இழுத்தேன்.
"சரி.. நா ஒண்ணு கேப்பேன்"
"ம்ம்.. கேளு?"
"கட்டாயமில்ல.. ஆனா..."
"ஆனா..?"
 "என்னை பிடிச்சிருக்கா?"
"இது என்ன கேள்வி..?"
"சொல்லுங்க? "
"ரொம்ப புடிச்சிருக்கு செல்வி"
"உங்க பிரெண்டு என்னை மிஸ் பண்ணிட்டான். நீங்களா இருந்தா என்னை மிஸ் பண்ணியிருக்க மாட்டிங்கனு சொன்னது உண்மையா?"
"உண்மைதான் செல்வி"
"ஏன் அப்படி சொன்னீங்க?"
"ஏன்னா.. நீ இப்பவும் ஆளு கொஞ்சம் கூட மாறாம.. அம்சமா இருக்க"

பெருமூச்சு விட்டு மெல்ல எழுந்தாள். 
"நெஜமா.. நான் உங்களை பாக்க மாட்டனான்னு எத்தனை நாள் பீல் பண்ணியிருக்கேன் தெரியுமா?"
"அப்படியா? ஏன் செல்வி?"
"உங்ககிட்ட பேசணும்னு ரொம்ப ஆசைப் பட்டேன்"
"என்ன பேசணும்னு...."
"எவ்வளவோ இருக்கு"
"புரியல.. ??"

என்னை நெருங்கி வந்து நின்றாள். அவள் புடவை காற்றில் அசைத்து என் மேல் பட்டது. அவள் பார்வை என் முகத்தில் ஆழப் பதிந்தது. என் கைகள் அவள் கைகளைப் பற்றத் துடித்தன. ஆனால் அவசரம் காட்ட விரும்பாமல் என் உணர்வுகளை அடக்கினேன். 

"நான் கல்யாணம் ஆகி புருஷன் கூட வாழாம திரும்பி வந்ததுனால எங்க வீட்ல எல்லாருக்குமே என் மேல பயங்கர கோபம். அப்ப எனக்கு உண்மைலயே வாழவே பிடிக்கல. செத்து போலாங்கற மாதிரி இருந்துச்சு. அதனாலதான்.. சாகறதுக்கு முன்னாடி  உங்களை ஒரு தடவையாச்சும் பாத்துடணும்னுதான் உங்களை தேடி வந்தேன். ஆனா அப்ப உங்கள என்னால கண்டு புடிக்க முடியல" எனச் சொல்லிக் கொண்டே என் தோள் மீது தன் கையை வைத்தாள். 
"ச்ச.. சாகறதா? ஏன் அப்படி  என்ன பிரச்சனை?"
"பிரச்சினைதான். வெளிய சொல்லிக்க முடியாத பெரிய பிரச்சினை. ஒரு பக்கம் லவ் பண்ணவனும் என்னை கை விட்டுட்டான். இன்னொரு பக்கம்  கல்யாண வாழ்க்கையும் ஒத்து வரல. அதனால என்னோட உறவுகளும் எனக்கு எதிரா மாறிட்டாங்க.. வேற என்ன பண்றதுனு தெரியல எனக்கு. அப்ப உங்களை பாத்திருந்தா..."
"ம்ம்.. பாத்திருந்தா.. ?"
"இப்பால உங்களுக்கு  ஒரு கொழந்தையாச்சும் பெத்து குடுத்துருப்பேன்" என்று குரல் நெகிழச் சொன்னபடி என்னை மிகவும் நெருங்கி நின்று என் கன்னத்தை வருடினாள். 
"ஏய்.. செல்வி.. என்ன சொல்ற?" திகைத்தேன். 
"நெஜமா நான் என்ன சொல்றேனு உங்களுக்கு புரியலையா?" எனக் கேட்ட அவள் கண்கள் உண்மையாகவே கலங்கியிருந்தது.
"இல்ல... நீ...." அவள் கையைப் பிடித்தேன். "ஏய்.. அழாத.."

கண்களில் கண்ணீர் திரண்டு விட்டது. அதைப் பார்த்த நான் சட்டென எழுந்தேன். ஒரு கையில் அவள் கையைப் பற்றிக் கொண்டு இன்னொரு கையில் அவளின் கண்ணீரைத் துடைத்தேன். அவள் முகம் கோணலானது. அடுத்த நொடி அவள் என்னைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டாள். அவள் கண்ணீர் பெருகியது. நானும் அவளை அணைத்தேன். அவளின் மெத்தென்ற முலைகள் என் நெஞ்சில் புதைய அழும் அவளின் முதுகை என் கைகள் தடவி ஆறுதலளித்தன.. !!
"ஏய் செல்வி.. அழாத.. ப்ளீஸ்"

அவள் மூக்கை உறிஞ்சி கண்ணீரை அடக்கினாள். பின் கொஞ்சம் விலகி முந்தானையை எடுத்து முகத்தை துடைத்து மூக்கைச் சிந்தினாள். ஜாக்கெட்டில் முட்டி நின்ற அவளின் இடது பக்க விம்மலின் முக்கால் பாகம் என் கண்களுக்கு விருந்தானது.. !!

"அழாத செல்வி"
"என்னைப் புடிக்குமில்ல நிரு?" மிகவும் தாழ்ந்த குரலில் கேட்டாள். 
"என்ன செல்வி இது?" அவள் கைகளைப் பிடித்தேன். 
"உங்கள பாத்தவுடனே நான் உங்க பின்னாலயே வந்துட்டேன்னா.. அது உங்க மேல இருந்த அன்புனாலதான். என்னை புரிஞ்சுக்குவீங்கனு நெனைக்கறேன்" சட்டென என்னைக் கட்டிப்பிடித்து என் கன்னங்களிலும் நெற்றியிலும முத்தமிட்டாள். நான் சிலிர்த்தேன். இது எதிர்பாராத ஒரு இன்ப அதிர்ச்சியாக இருந்தது எனக்கு.. !!

"ஐ லவ் யூ நிரு" என்று படபடத்தபடி சொன்னாள்.
"சரி.. உக்காரு.." 
"நீங்க உக்காருங்க" என்று என்னை சேரில் உட்கார வைத்து அதன்பின் தயக்கமல்லாமல் வந்து என் மடியில் உட்கார்ந்தாள். நான் கொஞ்சம் தடுமாறிக் கொண்டிருந்தேன். அவளின் பெண்மை வாசம் எனக்குள் கிர்ரென ஏறிக் கொண்டிருந்தது.. !!

என் மடியில் உட்கார்ந்த செல்வி ஒரு பக்கமாகத் திரும்பி என் முகத்தைப் பார்த்தாள். லேசாக புன்னகை காட்டியபடி தன் வலது கையால் என் முகத்தைத் தடவி தலை முடியைக் கோதி விட்டாள். பின் என் உதட்டில் அழுத்தி ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள். என் கைகள் அவள் இடுப்பை வளைத்து அணைத்தன. அவளின் ஒரு பக்க முலை மெத்தென என் நெஞ்சில் பட்டு என்னை இன்ப வானில் மிதக்க வைத்துக் கொண்டிருந்தது.. !!

"என்னால நம்ப முடியல செல்வி?"
"என்ன?"
"நீ என் மடில... அதுவும் பாத்த மொத நாளே..."

மீண்டும்  என் உதட்டில் அழுத்தி முத்தமிட்டாள். 
"இப்பவும் நம்ப முடியலியா?"
"நம்பறேன்" அவள் இடுப்பை இறுக்கினேன். புடவை மூடாத அவள் இடுப்பின் ஒரு பகுதியை என் கை தொட்டபோது எனக்கு அவ்வளவு சுகமாக இருந்தது. அந்த இடத்தில் தடவினேன். என் நெஞ்சில் தன் முலையை தேய்த்தாள். அவள் முகம் என் முகத்தில் மோதியது. எனக்குள்ளிருந்த சூடு வெடித்துக் கிளம்பியது. சட்டென்று அவள் இடுப்பை இறுக்கிப் பிடித்தேன். புடவை மூடாத வழவழ இடுப்பை அழுத்திப் பிசைந்தேன். அவளும் தன் கைகளை என் கழுத்தில் போட்டு மாலையாக்கினாள். என் உதடுகள் அவசரமாக அவளின்  உதடுகளைத் தேடிப் போய் கவ்வின. அவள் சட்டென பெருமூச்சு விட்டுக் கண்களை மூடினாள். அவள் உதடுகளைக் கவ்வி இழுத்து சுவைத்தேன்.. !!

ஒரு நிமிட முத்தத்துக்குப் பின் அவள் உதடுகளை விடுவித்தேன். மெல்லக் கண் திறந்து என்னைப் பார்த்தாள். அந்தப் பார்வையில் ஆழமான காதல் வெளிப்படுவதை என்னால் உணர முடிந்தது. அவள் கைகள் என் கழுத்தில் மாலையாகச் சுற்றி இறுக்கி என் முகத்தை தன் முகத்தை நோக்கி இழுத்தது. அவள் உதடுகள் என் கண்களில் பதிந்து விலகின. என் கை அவள் இடுப்பில் இருந்து மெதுவாக மேலே போய் ரவிக்கையில் விம்மியிருக்கும் சதையைப் பற்றியது. அவள் உடல் சட்டென்று சிலிர்த்தது. அவள் உதடுகள்  என் உதட்டில் புதைந்தன. அவள் உதடுகள் என் உதட்டைக் கவ்விச் சுவைக்க, என் உதடுகள் அவளின் உமிழ்நீரை உறிஞ்சத் தொடங்கின. நாக்குகள் ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்து உறவாடியது. என் கைகள் இரண்டும் அவள் இடுப்பின் வழியாக நுழைந்து அவளின் இரண்டு சதைப் பழங்களையும் பலமாகப் பற்றிப் பிசையத் தொடங்கின.. !!

சில நிமிட ஆழ முத்தத்துக்குப் பின் உதடுகள் பிரித்தோம். இருவரும் வேகமாக மூச்சு வாங்கினோம். அவளின் முந்தானை சரிந்து ரவிக்கையின் நடுவில் பிதுங்கியிருக்கும் சதைப் பிளவை கவர்ச்சியாகக் காட்டிக் கொண்டிருந்தது. என் முகத்தை சட்டென அவளின் சதைப் பிளவில் புதைத்தேன். அழுத்தி முத்தமிட்டேன். அவள் என்னை பலமாக இறுக்கி அணைத்தாள். அவள் சதைப் பிளவில் நாக்கை நீட்டித் தடவினேன். பிளவுச் சதையை பற்களால் மெல்ல கடித்து சப்பினேன்.. !!

இனி இவள் -2

''இப்ப நா மட்டும்..'' எனச் சொன்ன செல்வியின் முகம் கலையிழந்து சோகம் தாங்கியிருந்தது. 

இவ்வளவு நேரமும் சிரிப்புடனிருந்த அவளின் முக மாற்றம் எனக்குள் மெலிதான ஒரு வருத்தத்தை உண்டாக்கியது.

''உங்களுக்கு பேமிலி இருக்கும்.. குழந்தைங்கள்ளாம்கூட இருக்கும்னு நெனச்சேன் செல்வி" என்று அவள் முகம் பார்த்துச் சொன்னேன்.

இதழ்களைத் தடவிக் கொண்டு வறட்சியாக சிரித்தாள்.
''ப்ச்ச்.. எதுமே இல்ல..''

"என்ன பிரச்சனை? "

"அது வேண்டாம்.  விடுங்க. விட்டாச்சு. அவ்வளவுதான்" என்றாள்.. !!

அதன்பின் அதைப் பற்றிப் பேசவில்லை. பேச்சை மாற்றிப் பொதுவாகப் பேசியபடி ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டோம். 

அதன்பின் செல்வியின் முகம் மீண்டும் இயல்புக்கு வந்து விட்டது. ஆனாலும்  என் மனதின் ஓரத்தில் அவளின் கலையிழந்த முகமே தங்கியது.. !!

மீண்டும் பஸ் ஸ்டாப் போகும்போது செல்வி என்னிடம் கேட்டாள்.
''அந்த பழைய ரூம எப்ப காலி பண்ணீங்க.?''

''அது.. ஒரு வருசத்துக்கு மேலயே இருக்கும்..''

''நான் ஒரு தடவ உங்க பழைய ரூம்க்கு போனேன்.  உங்கள பாக்கலாம்னு..  ஆனா நீங்க காலி பண்ணிட்டு போய்ட்டதா சொன்னாங்க. எங்க இருப்பீங்கனு கேட்டுப் பாத்தேன். அவங்களுக்கு உங்க புது அட்ரஸ் தெரியல..''

''என்னை பாக்கவா.. எப்ப போனீங்க?" லேசான வியப்புடன் அவளை கேட்டேன்.

''ம்ம்.. ஒரு ஆறு மாசம் இருக்கும்..! இப்ப நீங்க தனியாவா இருக்கீங்க..?''

"ஆமாங்க.. நான் மட்டும்தான். சிங்கிள்  ரூம்.''

''கூட யாரும் இல்லயா..?''

''ம்கூம்.. இல்ல.. அவன் போனதோட சரி.. இப்ப யாருகூடயும் கூட்டு இல்ல..''

மறுபடி பஸ் ஸ்டாப் போய் நின்றதும் ஒரு பஸ் வந்தது.

''பஸ் வருதுடி.. போலான்டி..'' என்று பரபரத்தாள் புவனா.

''ஏன்டி பறக்கற போலாம் இரு..'' என்றாள் செல்வி.

''அவன் போன் பண்ணிட்டே இருக்கான்டி டென்ஷனாகிட்டான்..''

''அப்பன்னா நீ போ.. நான் வரல..'' 

"ஏய்.. என்னடி.. நீயும் வரேன்ன?"

"ஆமா.. போ.."

''வாடி..!''

''இன்னொரு நாள் வரேன்..''

பஸ்ஸில் ஆட்கள் ஏறத் தொடங்கினர்.

''சரி.. அப்ப நான் போகட்டுமா.. ??" புவனா போகத் தயாராகி விட்டாள். 

''போ..!'' என்றாள் செல்வி. 

''ஓகே பை..! நா போன் பண்றேன்.!'' என்றவள் என்னைப் பார்த்து ''பைங்க..!'' எனச் சொல்லி கையை ஆட்டி விட்டு ஓடிப் போய் பஸ் ஏறிக் கொண்டாள்.. !!

பஸ் போனதும் செல்வியைக் கேட்டேன்.
''ஏங்க நீங்க போகல .?''

''இல்லங்க.. ரொம்ப நாள் கழிச்சு உங்கள பாத்துருக்கேன். எனக்கு உங்கள பாத்தது ரொம்ப சந்தோஷம்.  அவ வீட்டுக்கு எப்ப வேணா போகலாம். ஆனா இப்ப விட்டா அப்றம் உங்கள புடிக்க முடியாது..'' எனச் சிரித்தாள்.

''நெஜமாவே.. உங்க பிரெண்டு ரெண்டு பேர லவ் பண்றாங்களா..?' என நான் லேசான தயக்கத்துடன் கேட்டேன்.

பக்கெனச் சிரித்தாள் செல்வி.
''ஏங்க.. ட்ரை பண்லான்னு இருந்தீங்களா..?''

''மனசுல ஒரு ஓரமா ஆசை வந்துச்சு..'' என்று நெளிந்தபடி நானும் சிரித்தேன். "ஆளும் நச்சனு இருக்கு"
 
''அவள்ளாம் உங்களுக்கு ஒத்து வரமாட்டா.. விடுங்க..!!"

"ஏன் அப்படி சொல்றீங்க?"

'' அவ அப்படித்தான். அவளை விடுங்க.  என்னை உங்க ரூம்க்கு கூப்பிட மாட்டிங்களா..?'' என்று அவளே கேட்டாள்.

''ஓஓ.. தாராளமா.. இப்பயே வாங்களேன் போலாம்..!'' என்றேன்.

''நான் வரலாம் இல்ல..?''

''என்னங்க இப்படி கேக்கறீங்க..? வாங்க..!'' எனக்கு உள்ளூர மகிழ்ச்சி பொங்கியது.. !!

என் ஏரியா பஸ் வர இருவரும் ஏறினோம். உட்கார சீட் இருந்தது. 

நான் தனியாக உட்கார போக.. அவளே என்னைக் கூப்பிட்டு தன் பக்கத்தில் உட்காரச் சொன்னாள். டிக்கெட் நான் எடுத்தேன். 

என் உடம்பு அவள் உடம்பில் பட்டபோது.. என்னையும் மீறி எனக்குள் ஒரு பரவசம் உண்டானது. பஸ்ஸின் ஜன்னல் காற்றில், அவள் கூந்தல் மயிரிழை வந்து என் முகத்தில் மோதிப் போனது.

 பஸ்ஸில் ஆட்கள் இருந்ததால் எங்கள் பர்ஸ்னல் பற்றி அதிகமாகப் பேசிக் கொள்ளவில்லை.

பொதுவாக பேசியபடி பயணித்தோம்.. !!

நான் அவளை பார்த்துப் பேசினேன். அவளும் ஜன்னலில் பார்க்காமல் என் பக்கம் பார்த்து உட்கார்ந்து கொண்டு பேசினாள்.

 எங்கள் கண்கள் நேருக்கு நேராக சந்தித்துக் கொண்டதில்.. எனக்குள் என்னென்னவோ ஆனது. அவள் உதடுகளின் அசைவையும்.. கண்களின் ஈர்ப்பையுமே அதிகம் பார்த்தேன்.! 

அவள் அதை உணர்ந்தாளா இல்லையா என்று தெரியவில்லை.  ஆனால் என்னிடம் மிகவும் அன்னியோன்யம் காட்டினாள்.  

இறங்குவதற்கு கொஞ்சம் முன்னால் சொன்னாள்.
''என்னை வாங்க போங்கனு சொல்லாதிங்க.. வா போனே பேசுங்க..!''

''இல்ல.. ஆரம்பத்துல இருந்தே.. அப்படி கூப்பிட்டு பழக்கமாகிருச்சு..'' என்றேன்.

''மாத்திக்குங்க.. எல்லாம் ஆரம்பத்துல இருந்த மாதிரியேவா இருக்கு..?''

''அப்படியா..?'' சிரித்தேன்.

''ம்ம்..! அவன பண்ணதுக்கு.. பேசாம நான் உங்கள லவ் பண்ணிருக்கலாம்.. என் லைப் நல்லாருந்துரூக்கும்..!''  என்று அவள் இயல்பாகச் சொன்னாள். 

எனக்கு ஒரு நொடி.. திகைப்பாக இருந்தது. முன்பே அவள் இப்படி சொன்னவள்தான். தன் காதலன் முன்பாக இப்படிச் சொல்லி கிண்டல் செய்வாள். ஆனால்  இப்போதும் அவள் அதைச் சொல்வது எனக்கு வேறு மாதிரி உணர்வைக் கொடுத்தது. 

''செல்வி.. என்ன சொல்ற..?''

''ஹ்ம்ம்.. இதுக்கு மேல.. என்ன சொல்றது..?'' எனப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டு அவள் திரும்பி வெளியே பார்த்தாள்.  

பஸ் ஸ்டாப் பக்கத்தில் வந்து விட்டதால் நான் எழுந்தேன்.
''ஸ்டாப் வந்தாச்சு.. வாங்க...''

முந்தானையே சுருட்டிப் பிடித்து கொண்டு எழுந்தாள்.
''வாங்க இல்ல.. வா..!'' என்று எனக்கு மட்டும் கேட்கும்படி மிகவும் சன்னக் குரலில் சொன்னாள். 

எனக்குள் எங்கோ மணியடித்தது.. !!

"சரி. வா" என்று மெல்லச் சிரித்தபடி படியை நோக்கிப் போனேன்.. !!

பஸ் விட்டு இறங்கி கூல்ட்ரிங்க்ஸ்ம் கொஞ்சம் ஸ்னாக்ஸ் அயிட்டங்களும்
வாங்கிக் கொண்டேன். 

அவளை என் ரூம்க்கு அழைத்துப் போனேன். தனி ரூம் என்பதால் பயம் இல்லை.  பூட்டை திறந்து செல்வியை உள்ளே அழைத்தேன்.. !!

''வா செல்வி"

 புன்னகை முகமாக என் பின்னால் உள்ளே வந்தாள். அறையை நோட்டம் விட்டாள். கசகசவென இருந்தவைகளை ஒதுக்கி வைத்தேன்.  அறை வாடகை, பாத்ரூம் வசதி, தண்ணீர் நிலவரம் எல்லாம் விசாரித்தாள்.

''உக்காரு..!'' என சேரை எடுத்து போட்டேன். முந்தானையை சுருட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு சேரில் உட்கார்ந்தாள். 

பேனையும் டிவியையும் போட்டு விட்டேன்.

கூல்ட்ரிங்க்ஸை ஓபன் பண்ணி அவளிடம் கொடுத்தேன்.
"ம்ம்.. குடி"

வலது கையில் வாங்கி, இடது கையில் புடவைத் தலைப்பை சுருட்டி பிடித்தபடியே அண்ணாந்து குடித்தாள்.

 என் பார்வை அவள் முகத்தை விட்டு கீழே இறங்கியது. கழுத்தில் செயின் மட்டும்தான். அனுபவத்தால் பெருத்து விட்ட தனது பூரித்த தனங்களை இறுக்கமான பிளவுஸினுள் அடைத்து அழகாக்கியிருந்தாள். 

அப்படி இருந்தும் அவளின் இடது பக்கம் முந்தானையை மீறி வந்து கும்மென்று தெரிந்தது. அதற்கு கீழே லேசாக மடிப்பு விழுந்த அவள் இடுப்பைப் பார்த்தபோது கூல்டிரிங்ஸை எடுத்து வாயைத் துடைத்தாள்.. !!

சட்டென்று பார்வையை மாற்றினேன். கொஞ்சமாக கூல்ட்ரிங்க்ஸ் குடித்து விட்டு மீண்டும் அதை என்னிடம் கொடுத்தாள்.

''போதும் நீங்க குடிங்க..''

"நான்  எனக்காக வாங்கல செல்வி. உனக்குத்தான் வாங்கினேன்"

"அப்படியே இருக்கட்டும்.  எனக்காக வாங்கினத நீங்க குடிக்க கூடாதா என்ன? குடிங்க.." எனச் சொன்ன அவள் கண்களைப் பார்த்து, மறுக்க முடியாமல் வாங்கிக் குடித்தேன். 

நானும் கொஞ்சம் குடித்துவிட்டு சேரில் உட்கார்ந்தேன்.. !!

''ரூம் ரொம்ப நல்லாருக்கு..'' என்றாள். பின் "தனியா இருக்க ஒரு மாதிரியா இல்லயா?"

"என்ன மாதிரி? "

"தனியா..? கஷ்டமா..?"

"ஓஓ.. இல்ல.."

கண்களை இடுக்கிச் சிரித்தாள். அவள் சிரிப்பு என் உள்ளத்தைக் கொள்ளை கொண்டது. 

என் மனதில் எழும் தவிப்பை அவளிடம் சொல்லிவிட நினைத்தேன். 
'' நீ இன்னும் மாறவே இல்ல.. செல்வி..!'' என்றேன்.

"புரியல?" புருவம் தூக்கி என்னைப் பார்த்தாள்.

"இல்ல.. கல்யாணம் ஆனாலும் நீ அப்படியேதான் இருக்க"

''மாறியிருப்பேனு நெனச்சிங்களா..?'' என சிரித்தபடி கேட்டாள்.

''பொதுவா கல்யாணம் ஆச்சுன்னா ஒரு மாற்றம் வரும் பொண்ணுங்களுக்கு."

''என்கிட்ட அது வரலையா..?''

''ஒண்ணுல மட்டும் மாற்றம் தெரியுது..!மத்தபடி அப்படியேதான்..!''

''எதுல மாறிருக்கேன்..?''

சிரித்தேன். ''அது வேண்டாம்..!''

''பரவால்ல சொல்லுங்க..? என்ன..?''

"சொல்லிருவேன்"

"சொல்லுங்க? "

"திட்டக் கூடாது?"

"சரி.."

''நெஞ்சு..!'' சுருக்கமாய் சொன்னேன்.

புரிந்து கொண்டாள். லேசான வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.
"நல்லா சைட் அடிக்கறீங்க.."

''அழகா இருந்தா.. எல்லாம் அடிக்கறதுதான்..!''

''நான் அழகா இருக்கேனா..?''

''செம்மையா இருக்க..! அவன் உன்ன மிஸ் பண்ணிட்டானேனு எனக்கு பீலிங்கா இருக்கு..!''

"நெஜமாவா?"

"ம்ம்.. நானாருந்தா நிச்சயமா உன்ன மிஸ் பண்ணியிருக்க மாட்டேன்"

அவள் என் கண்களை உற்றுப் பார்த்தாள். அவள் பார்வையின் அர்த்தங்களை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. ஆனால் அவள் மனதின் தவிப்பை உணர முடிந்தது.. !! 

விரும்பிப் படித்தவை.. !!