செவ்வாய், 30 ஜூலை, 2024

எதிர் வீட்டு நிலவு -2

 அன்று  இரவு,


 நான் வேலை முடிந்து எட்டு மணிக்கு வீடு போனபோது கதவைத் திறந்து வைத்து தன் வீட்டு  வாசற்படியில் உட்கார்ந்து மொபைலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் பிரியா.


   காலையில் பார்த்த  அதே சுடிதார்.  இப்போது மார்பில் துப்பட்டா  இல்லை. அவள் வீட்டு லைட் வெளிச்சம் அவள் மீது நன்றாக  விழுந்து கொண்டிருந்தது.


“ஹாய்  அண்ணா”  என்னைப் பார்த்து சிரித்தாள்.


“ஹாய் ப்ரீ..  ப்ரீயா இருக்க போல?”


“ம்ம்.. ப்ரீதான். ஏன் அண்ணா.?” நிமிர்ந்து  உட்கார்ந்தாள்.


“படிக்காம மொபைல் பாத்துட்டிருக்கியே.. அதான் கேட்டேன்.”


முன் நெற்றி முடிப் பிசிறை இடது கையின் இரட்டை விரல்களால் நாசூக்காக ஒதுக்கிக் கொண்டு சிரித்தாள்.  

“ரீல்ஸ் பாக்கறேன்”


“நல்லா பாரு”


“எப்படி எல்லாம் ஆக்ட் குடுக்கறாங்க.”


“நீயும் அது மாதிரி பண்ணேன். காசு வரும்”


“கிப்டா செருப்புல போடுவாங்க”


“நீ ஏன் தப்பான வீடியோ போடுற? ஆபாசமில்லாமலும் எவ்வளவோ செய்யலாமே?”


“ம்கூம்.. அவ்ளோ டேலண்ட் இல்ல எனக்கு”


“இதுக்கெல்லாம் டேலண்ட்டே தேவையில்ல..”


நான் சிரித்து விட்டு இறங்கி, சாவியை எடுத்து பூட்டை விடுவித்து கதவைத் திறந்து உள்ளே போனேன்.


 லைட் போட்டு உடை களைந்து லுங்கி கட்டி பாத்ரூம் போய் முகம் கை கால் கழுவி வந்தேன். 


தோளில் துண்டைப் போட்டுக் கொண்டு வெளியே சென்று கதவருகே நின்றேன்.


”அக்கா எப்பண்ணா வருவாங்க?” மொபைலைப் பார்ப்பதை விட்டு என்னைப் பார்த்து சிரித்தபடி கேட்டாள் பிரியா.


”சொல்ல முடியாதுப்பா.. லீவ் முடிய இன்னும் நாள் இருக்கே.”


“அதுவரை உங்களுக்கு செல்ப் குக்தான்.”


“நீதான் குக் பண்ணித் தரது”


“ஹையோ.. எனக்கு குக் பண்ணவே தெரியாதே”


“வேற என்ன தெரியும் ?”


“குக் பண்ணி வெச்சா.. நல்லா  ரவுண்டு கட்டி திங்கத் தெரியும்”  


“குட் கேர்ள். கீப் இட் அப்”


நாங்கள் இருவரும் சிரித்தபடி பேசிக் கொண்டிருக்க, அவள்  அம்மா கதவருகே வந்தாள்.


அம்மா முகம் திருத்தமாக இருந்தது. புடவையில் இருந்தாள். ஆனால் இடது பக்க முந்தானை ஒதுங்கி ஜாக்கெட்டில் கிண்ணென விம்மி நிற்கும் பாதி முலை தெரிந்தது. இடுப்பின் மடிப்பு கூட பளிச்சென்று தெரிந்தது. 


சில நாட்களாகவே அவள் இப்படித்தான் காட்டுகிறாள். அதை எனக்கு மட்டும்தான் காட்டுகிறாள் என்பதை கவனிக்காமலில்லை.


பிரியாவைவிட அவள் அம்மா கொஞ்சம் கூடுதல் நிறம். ஆனால் பிரியா  அளவுக்கு  உயரம் இல்லை. சற்று உயரம் குறைவு. ஆனால் பழுத்த பெண்மை.


 அவளைப் பார்த்தவுடனே அவள் மீது ஒரு ஆசை வரும். அவள் கணவர் கடந்த  இரண்டு வருடங்களாக வெளியூரில் பணி புரிகிறார். அவ்வப்போது வந்து போவார். அதனால்  அவள் பெண்மை ஆண்மைக்கு ஏங்கியிருப்பதை அவ்வப்போது  அவள் உடல் வெளிப் படுத்தும்.. !!


”இப்பத்த புள்ளைகளுக்கு எங்க சமைக்கத் தெரியுது.?” என்றாள் பிரியாவின் தாய்.


நான் புன்னகைத்தேன். 

“எல்லாம் கல்யாணமாகற வரைதான்ங்க”


”வீட்ல இருக்கப்ப ஒருவேளை செய்யறதில்ல.. எப்ப பாரு போன நோண்ட வேண்டியதுதான் வேலை. ஏதாவது வேலை சொன்னாலும் மூஞ்சி மொகறையை காட்ட வேண்டியது” என்று முன்னால் வந்து நின்று  சொல்லிச் சிரித்தாள்.


”விடுங்க.. கல்யாணமாகி ரெண்டொரு குட்டி போட்டுசுகன்னா.. கக்கா வழிச்சு சுச்சா வழிச்சுனு கஷ்டப் பட போகுதுக. அதுவரை  அம்மா வீட்லயாவது ஜாலியா இருந்துட்டு போகட்டுமே” என நான் சொல்ல.. பட்டென்று கை தட்டிச் சிரித்தாள் பிரியா.


”குட் அண்ணா.. அப்படிச் சொல்லுங்க”


“அதை எல்லா பொண்ணுகளும் செஞ்சுதான்  ஆகணும். என்ன படிச்சு பட்டம் வாங்கி என்ன..”


“படிப்பு பட்டம் எல்லாம் சமூகத்துக்குங்க. குடும்பம்னு வந்தா.. அவங்களும் பெண்கள்னு மாறிருவாங்க”


“என்னைக் கேட்டா பொண்ணுகள்ளாம் படிச்சு ஒரு நல்ல பொசிசனுக்கு வந்தப்பறம்தான் கல்யாணமே பண்ணிக்கணும்”


ப்ரியா, “சப்போஸ்.. ஒரு நல்ல பொசிசனுக்கே வரலேனா?”


“ம்ம்.. மூத்ரம் வழிச்சு குண்டி கழுவ வேண்டியதுதான். இப்ப நான் கழுவறதில்லை.? எரும மாடு மாதிரி வளந்தாச்சு. ஆனா இன்னும் ரெண்டு தோசை சுட்டு திங்கத் தெரியாது. நானும் நல்லா படிச்சு பட்டம் வாங்கி ஒரு நல்ல வேலைக்கு போயிருந்தா..”


“எங்கப்பா உன்னை கல்யாணம் பண்ணியிருக்க மாட்டாரு” என்று கூலாகச் சொன்னாள். என்னைப் பார்த்து,  “இல்லண்ணா..?”


“எப்படி நம்மளைவே ஓட்டுது பாருங்க.. இதுங்கெல்லாம்”


சிறிது நேரம் கொஞ்சம் கலகலப்பாகப் பேசினோம். 


பிரியாவின் அம்மா என்னுள் மிகப் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினாள். அவள் பார்வை பேச்சு  எல்லாம்  ஈர்ப்பாக இருந்தது.


 அருகில் சென்று  அவளை அணைக்க ஏங்கியது என் மனம்.  


அவளுடன் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே  என் ஆண்மைக்குள் அனல் கிளம்பத் தொடங்கி விட்டது. 


“நாடகம் போட்றுப்பான். நான் போய் பாக்கறேன்” எனச் சொல்லிவிட்டு பிரியாவின் அம்மா உள்ளே போக.. பிரியா  எழுந்து வந்தாள்.


 இடது கையில் மொபைலைப் பிடித்தபடி என் முன்னால் வந்து நின்றாள். 


நான் என் வீட்டுப் படிக்கட்டில் நின்றிருந்தேன். அவள் வீதியில் நின்றிருந்தாள். என் பார்வை அவள் கழுத்துக்கு கீழே வருடியது.


”அண்ணா நீங்க வாட்ஸப் யூஸ் பண்றீங்க இல்ல?” என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தபடி கேட்டாள்.


“பண்றேன். ஏன்”


”நெம்பர் குடுங்க..”


“எதுக்கு? ”


“குடுங்க” பேட்டர்ன் வரைந்து போன் லாக்கை எடுத்தாள்.


என் மொபைல் நெம்பரைச் சொன்னேன். அழுத்தி  உடனே கால் செய்தாள். வீட்டுக்குள் இருந்த என் போன் ரிங்கானது.


”மை நெம்பர். சேவ் பண்ணிக்கோங்க” என்றாள்.


என் பார்வை  அவளின் கழுத்துக்கு கீழே விம்மியெழுந்து நிற்கும் இளம் தாமரை மொட்டுகளின் மேல் விழுந்தது.


 சுடிதார் கழுத்து கொஞ்சம்  இறக்கமாகவே இருந்தது. கழுத்தில் போட்டிருந்த செயினையும் மீறி அவளின் கிளிவேஜ் மெல்லிய கோடுகளாகத் தெரிந்தது. 


அவள் நிமிர்ந்து  என்னைப் பார்த்தாள். 


நான்  அவளின் முன் பக்க மேடுகளைப் பார்ப்பதைப் பார்த்து லேசாக முறைத்தபடி சன்னக் குரலில் கேட்டாள்.


”என்ன சைட்டடிக்கறீங்களா?”


“சைட்டா.. யாரை.. ??”


“ம்ம்.. என்னைத்தான்”


”சே.. உன்னப் போயி..  உன் செயின் அழகாருக்கேனு பாத்தேன்”


”நம்பிட்டேன்” என்று சிரித்தபடி செயினை ஒற்றை விரலால் மேலே தூக்கி காட்டினாள். 


அவளின் சின்னக் கனிகளின் மெல்லிய பிளவு இன்னும்  ஆழமாக தெரிந்தது.. !!




எதிர் வீட்டு நிலவு -1
எதிர் வீட்டு நிலவு -5

என்னுடைய கதைகள்  நான் நிருதி என்கிற என்னுடைய மொபைல் ஆப் மூலம் படிக்கலாம்.. !!


2 கருத்துகள்:

பெயரில்லா சொன்னது…

latest upgraded to reels from tiltok :)

நிருதி.. !! சொன்னது…

yes

கருத்துரையிடுக